технологија

Undefined

За Spook Country и Гибсон

Tags: 

Ми се чини дека Вилијам Гибсон е единствениот писател кој го следам во континуитет. До сега единствено не сум успеал да ја прочитам Virtual Light и тоа по неколку обиди. Ова главно се должи на тешкотијата што ја имам во фаќање на ритамот на неговите книги. Сите започнуваат некако растргнато на сите страни, а приказната не се насетува на почетокот. Можеби ова најдобро се гледа (хм, чита) на All Tomorrow's Parties.

Од друга страна токму и таа тешкотија ми го прави читањето поинтересно. По почетното фаќање на ритамот, шетањето низ светот што го создава Гибсон е интересно и кон тоа голем придонес има чувството дека не знаете каде точно одите и каде ќе стигнете. На крај она што го скратува доживувањето и уживањето е речиси инстантниот, дури на некој начин и театарски, расплет.

Мислам дека и Spook Country, најновата книга на Вилијам Гибсон, ги има овие карактеристики. Иако некои рецензии не ја сметаат за полнокрвен роман (има помал број на страници од неговите други книги), искуството кое таа го пружа е возбудливо.

Сместена во денешно време, на локации кои, ако ништо друго, ги знаеме од телевизија и со теми што секако се дел од секојдневната доза на вести, книгата раскажува приказна за една голема шега (prank?) и како таа го менува животот на неколкуте протагонисти.

Истовремено ги допира прашањата на новото време, како на пример, приватноста во контекст на постојаниот развој на технологиите, новите политички реалности во глобалниот свет и сѐ поголемото влијание на новите индустрии во него.

Гибсон како да сака да каже дека сѐ што е во книгата се случува и денес, но скриено е зад невидливата завеса на медиумите, соопштенијата за јавност, конференциите за печат, рекламите, кампањите...

Но, како некаков препознатлив знак во делата на Гибсон, во книгата се чувствува и препознавање на моќта што новите технологии уште денес му ја даваат на малиот човек - омилениот лик на Гибсон.

Можеби сѐ уште имаме шанса да ѕирнеме зад завесата...

За кабелските и некабелските телевизии

Tags: 

Goodbytes блогирал за развојот на настани во телевизискиот свет, па ми текна на приказната од Слободна култура на Лоренс Лесиг. Да не преведувам:

Cable TV

Cable TV was also born of a kind of piracy. When cable entrepreneurs first started wiring communities with cable television in 1948, most refused to pay broadcasters for the content that they echoed to their customers. Even when the cable companies started selling access to television broadcasts, they refused to pay for what they sold. Cable companies were thus Napsterizing broadcasters' content, but more egregiously than anything Napster ever did--Napster never charged for the content it enabled others to give away. Broadcasters and copyright owners were quick to attack this theft. Rosel Hyde, chairman of the FCC, viewed the practice as a kind of "unfair and potentially destructive competition." There may have been a "public interest" in spreading the reach of cable TV, but as Douglas Anello, general counsel to the National Association of Broadcasters, asked Senator Quentin Burdick during testimony, "Does public interest dictate that you use somebody else's property?" As another broadcaster put it, "The extraordinary thing about the CATV business is that it is the only business I know of where the product that is being sold is not paid for." Again, the demand of the copyright holders seemed reasonable enough: "All we are asking for is a very simple thing, that people who now take our property for nothing pay for it. We are trying to stop piracy and I don't think there is any lesser word to describe it. I think there are harsher words which would fit it." These were "free-ride," Screen Actor's Guild president Charlton Heston said, who were "depriving actors of compensation." But again, there was another side to the debate. As Assistant Attorney General Edwin Zimmerman put it, "Our point here is that unlike the problem of whether you have any copyright protection at all, the problem here is whether copyright holders who are already compensated, who already have a monopoly, should be permitted to extend that monopoly.... The question here is how much compensation they should have and how far back they should carry their right to compensation." Copyright owners took the cable companies to court. Twice the Supreme Court held that the cable companies owed the copyright owners nothing. It took Congress almost thirty years before it resolved the question of whether cable companies had to pay for the content they "pirated." In the end, Congress resolved this question in the same way that it resolved the question about record players and player pianos. Yes, cable companies would have to pay for the content that they broadcast; but the price they would have to pay was not set by the copyright owner. The price was set by law, so that the broadcasters couldn't exercise veto power over the emerging technologies of cable. Cable companies thus built their empire in part upon a "piracy" of the value created by broadcasters' content.

Додека нашите смислат нешто паметно (ух, сега ли сме како САД во 1948?), уште CableTel останува да ги скине А1 и компанија и да пушти преводи на странските канали.

Лери Лесиг на Wizard of OS4

Tags: 

Последниве 2 часа гледам едно предавање од Лесиг и можам да кажам дека (скоро) секоја секунда вреди.

Не знам дали е мудро да го пуштаме на Сподели кино бидејќи трае 110 минути.

Почетокот заличува на презентацијата на TED што е можеби подобра опција. Во секој случај, Предавањето (и Q&A продолжението) вреди. Па погледајте.

Модерна митологија: Интернет

Tags: 

Само што го открив универзумот на Џонатан Харис.

Немам време да пишувам. Интересно е ова. Одам да си играм.

Update: http://www.spore.com/ - супер! :)

Update2: http://www.galaxiki.org/ - вики галаксија.

Дигиталните технологии и обезличувањето на искуството

Tags: 

Од Дубровник се вратив со околу 1GB фотографии во мојот апарат. Мене ме има на 2-3 слики (5-8MB).

Толку од семејните албуми кои, листајќи ги низ годините, можат да откријат кои и какви сме биле во минатото. Сега дигиталните албуми откриваат само каде сме биле и како изгледало местото.

П.С. Се уште немам кај да ги качувам сликиве. Flickr-от ми е полн. ;-)

Луѓето, медиумите и новите технологии. А во Македонија?

Tags: 

Деновиве во Скопје се одржува конференција каде медиумите се главна тема: врска. За жал, не стигнав да учествувам, а нема да стигнам ни да присуствувам, ама да не биде без ич, ќе прибележам нешто на блогов.

Вчера и завчера офлајн времето го поминав во читање на извештајот на KPMG „Влијанието на дигитализацијата...“: врска PDF. Клучните зборови во текстов, кој се надевам ќе ви биде доволно интересен да го прочитате, се: интернет, (стари и нови) медиуми, општествено вмрежување, генерации - baby-boomers, X, Y.

Извештајот говори за тоа какво влијание имаат новите технологии на различните генерации (и обратно), како тие ги доживуваат и користат медиумите, каква содржина е важна за потрошувачите/корисниците, што ќе се случи кога нашата генерација (Generation Y) ќе стигне до менаџерските функции (пример, дали ќе се случи некое големо поместување кога на влијателните позиции ќе дојдат луѓе на кои не им било многу гајле за авторските права) и сл. Се разбира сето ова е од перспектива на една корпорација, но во случајов тоа не влече многу негативни поени.

Она што мене ми е интересно е пренесување на приказната локално, овде во Македонија и идентификување на споменатите генерации и нивните минати, сегашни и идни улоги. Потоа, дали новите технологии можат да донесат некакви општествени промени во Македонија и дали тие некако (можат да) влијаат на воспоставената медиумска хиерархија, но и дали е тоа воопшто важно во севкупната светска размена на информации и креирање на содржина на Интернет.

Одговор на овие прашања немам, а претпоставките ми се мрачни. Сепак ми се чини дека ова е интересна тема за истражување. Ете, ова нека биде мојот придонес кон дебатите на конференцијата. :)

Pages