За оние кои добиваат rss без видео во него еве директна врска.

Белешка за оние кои пржат канали преку Feedburner:

Само што приметив дека сите Feedburner сметки се селат на Google, т.е. се интегрираат со основната Google сметка. Рокот за преселба е крај на февруари. По овој датум веќе нема да важат старите Feedburner сметки.

Јас моите канали веќе ги преселив. :)

Да беше друг ден веројатно ќе напишев некој збор повеќе за ова. Денес само цитати:

I actually care about my friends, and don’t want to screw them over my making them a “friend” on Myspace. By using myspace, I’m forcing my friends to sign up for a corporate owned, ad ridden, heteronormative web service if they want to stay in touch with me.

од: http://bang.calit2.net/tts/2008/12/31/why-i-am-deleting-my-myspace-accou...

We consider network services that are Free Software and which share Free Data as a good starting-point for ensuring users’ freedom. Although we have not yet formally defined what might constitute a ‘Free Service’, we do have suggestions that developers, service providers, and users should consider

од: http://autonomo.us/2008/07/franklin-street-statement/

А да, и среќна Нова година!

Ново:
ACCESSING THE DATABASE
Once you have your application written and it has gotten quite large (100,000 users is a modest Facebook application, these things really do have a tendency to go quite viral), it is time to start the information digging. Each Facebook application can access many many stats on each user including but not limited to Name, username, Gender, Sexual Preference, Religion, Political Preference, Age, Geographic Location, Interests, Facebook networks and a list of their Facebook friends. How would one do this you might ask? Just a few simple lines of code:

<code>
/*This is the magic line! This line gets all the info we need, as you can see right here I am
only getting the birthday, gender, geographic location and education level of the user, but I could
get all of the things mentioned above just as easily). This assumes that the user ID has been
already stored in the variable $user.*/

$foo=$Facebook->api_client->sql_query(“SELECT birthday, sex, current_location, education_history
FROM user WHERE uid = $user”);

// Start the query

$query = “INSERT INTO users_information (uid, sex, city, state, country, school, birthday) VALUES
(‘$uid’, ‘$sex’, ‘$city’, ‘$state’, ‘$country’, ‘$school’, ‘$birthday’) ;

mysql_query($query);
</code>

Just those simple lines of code was all it took me to get all the data on 100,000 Facebook users. Of course being a responsible citizen I promptly deleted the data after I collected it, removed my application and deleted my Facebook account. But what if I was not a responsible citizen?

Од: http://www.hackbloc.org/etc/zine/6/zine6.pdf, стр. 31.

Деновиве промовирам нови интернет места.

Бидејќи веќе предложив на Багра, емисијата „Голема работа“ да оди на подкаст, еве и да кажам дека емисијата има подкаст.

Попладнево го потрошив на тоа и со помош на Игор, подкастерскиот блог е на интернет (но некаде во 2011 е предаден на оригиналните автори и затворен).

Уживајте. :)

Тамам се спремав да ја купам, кога ете ти рецензија на неттајм (поточно Мјут) од Феликс Сталдер. Според она што го прочитав, Ширки прилично еднострано ја третира целата оваа тема за Web2.0. Многу неотворени прашања:

Clay Shirky's Here Comes Everybody is reputed to be the best book ever written on Web 2.0. By why the strange silence on questions of copyright, privacy and ownership?

И додека сигурно е интересна за читање:

‘Communication tools don't get socially interesting until they get technologically boring.’ If a single sentence can represent the entire book, it must be this one. For one, it's great writing.

Ми се чини дека недостатокот на разговор за некои клучни теми е недопустливо. Штета.

Yet, there are a lot of things that are less cute about the newly boring technologies which Shirky chooses to ignore. Shirky stresses the decentralised, ad-hoc mode of new organisations, yet they are based on very complex infrastructures that are highly centralised and that create near infinite potential to manipulate the social interactions that take place through them. These are not neutral enabling devices.

Оние кои беа на Glocal2.0, се сеќаваат, а оние кои не беа можат сега да дознаат, дека едно од клучните прашања кои беа поставени (Марсел зборуваше на долго за ова) и можеби едно од прашањата кои беа најизбегнувани беше токму контролата над корисниците што ја имаат големите Web2.0 сервиси.

Thus, there is a tension at the core of the Web2.0 phenomenon created by the uneasy (mis)match of the commercial interests of the companies and social interests of their users. All this social interaction takes place within privately owned spaces so that users are basically faced with a take-it-or-leave-it decision that few of them are really aware of. There is a structural imbalance between the service providers who have a tangible incentive to expand their manipulative capacities and the average users who will barely notice what's going on, since it would require a lot of effort to find out. To believe that competitive pressures will lead providers to offer more freedoms is like expecting the commercialisation of news to improve the quality of reporting.

Ми се чини ова се доволно цитати за кој и да е да стане заинтересиран за рецензијата на Феликс (кој барем за мене бил доста корисен во изминативе години со своите проникливи коментари).

Можете да ја прочитате на страниците на Мјут: врска. (А можете да си земете и pdf.)

Дискусијата на неттајм исто така е интересна. Ловинк напишал еден горе-долу оправдувачки текст за Ширки. Интересно да се прочита во секој случај.

Ова е првичната порака. Другите изгледа сѐ уште не се архивирани. Ако одлучите да ја ѕирнете архивата не го пропуштајте и Patrice Riemens на тема Flickr vs Maartin Dors (многу поврзано со контрола на корисниците).

По ова, не знам дали уште сакам да ја купувам книгата, уште повеќе поради тоа што Феликс вели дека видеото е доволно. Ех... :)