Ќе има ли погласно соочување: Трибината на Студентски пленум и отсуството на моќните

Tags: 

Кога на google.com ќе пребарате „економски факултет екстерно“ резултатот е нула пронајдени страници

Додека влегувате во амфитеатарот на Филозофски / Филолошки факултет ја забележувате неговата / нивната финансиска моќ. Просторијата не е во добра состојба. Изгледа како да не е кречена одамна, или барем, како прозорците на кровот што треба да даваат дневна светлина да не се во добра состојба, па низ нив капело од обилните врнежи кои што стануваат вообичаени за Скопје. Сите редови освен првите 2 се со дрвени столчиња.

На катедрата како говорници, покрај професорите од Филозофски и Филолошки факултет, седат преставници од ФДУ и ПМФ. Сите професори се од факултети кои не припаѓаат на големиот бизнис со / во образование(то). Филозофски и Филолшки делат зграда и дури ни заедно не можат да имаат реновиран амфитеатар, како на пример што Економски факултет имаше уште во 1999 год. ФДУ е сместен во бараки, кои колку и да се топли и полни со дух од уметничкиот живот, се крш. ПМФ е факултет кој по сплетките со Институтот за информатика и неговото реформирање во ФИНКИ го изгуби главниот извор на приходи, па професорката Прелиќ нѐ потсетува дека сега немаат пари ни за хемиски реагенси.

Сето ова е слика на средбата на помалку привилегираните факултети и на оние кои, барем во академскиот ред, немаат речиси никакви привилегии — студентите. Дури и претставниците од професорскиот ред на некој начин беа „the usual suspects“ — Вилиќ, Ванковска и Бојаџиевска, па дури и Цуцуловски пред да се пензионира, се чести лица во јавното зборување за разни проблеми, па и универзитетските.

Ова не го пишувам за да ги критикувам овие факултети или присутните професори, туку за да додадам контекст во трибината што ја организираше Студентски пленум:

Колку и да беше прецизно и јасно правното излагање на Костантин Битраков, тоа ќе беше помоќно ако покрај него зборуваше и професор од Правниот факултет. Вилиќ убаво напомена дека веројатно во министерството немаат правник како Костантин, но имаат ли на Правен?

Понатаму, кога на google.com ќе пребарате „економски факултет екстерно“ резултатот е нула пронајдени страници. Веројатно најбогатиот и најмоќниот (и најбројниот по студенти?) факултет молчи. Исти се резултатите и за Архитектонски и Медицинси факултет…

Колку што знам (немам facebook, тешко ми е да проверам) Филозофски/Филолошки се единствените два факултети на УКИМ што дозволиле употреба на просторија (а тоа да не е холот/аулата) за одржување на активности на Студентски пленум, иако студентите знаат дека никаква посебна дозвола за тоа не е потребна (ако добро запаметив од трибината: член 157 од Законот за високото образование).

Прашањето оттука е — кога ќе се соочиме со помоќните факултети и нивните помоќни професори?

Окупирајте ги кампусите. Сите.

На Окно: http://okno.mk/node/43142

На НоваТВ: http://novatv.mk/index.php?navig=8&cat=6&vest=18950

Цензура е кога не можеме да кажеме „ало“

Tags: 

„Кога вистината е заменета со тишина, тишината е лага.“ — Евгениј Ефтуштенко

На 10.12.2014 год. за време на вториот студентски марш во Скопје во определен период немаше мобилни мрежи.

Во неговото известување Т-Мобиле инсистира дека имало техничка грешка, што секако влијаело и на функционирањето на другите оператори. Од друга страна, многумина се посомневаа дека станува збор за намерен прекин како последица на притисок или барање на Владата на РМ. Но, причините поради немаше мобилни мрежи во моментов се помалку важни.

Тоа што е важно е дека како последица на прекинот во Македонија за време на студентски протест се случи цензура. Цензурата по дефиниција е потиснување на говор или друга форма на комуникацијаhttp://okno.mk/node/43044

Macedonia tastes the fruit of censorhip (again)

Tags: 

The second student protest against external tests which would terminate the autonomy of universities in Macedonia was held today in Skopje form 12 to 15 hours local time.

Sometime around 12:30 the major mobile network in Macedonia - T-mobile went down. Many people reported problems with the other mobile networks too. I didn't have access to service for almost 3 hours. The outage was city-wide.

T-mobile said in a statement that they had a short disruption of services due to technical difficulties. Their statement is - at least - questionable.

Whatever the true reason for lack of service, the fact is that all of the mobile operators had problems during the protest and service was swiftly restored sometime after 15 hours local time.

It is difficult to imagine a "technical difficulty" that would disable three networks at the same time and for the same period of hours. Therefore it is reasonable to assume that the denial of service was planned to ensure that no live information was published on-line so that the media can be controlled to the extent that is possible.

This is what censorship looks like.

Following the traces of the journalistic research #2

Tags: 

tl;dr One procurement, one equipment, three affairs.

What is common among the news reports of NovaTV (1 и 2), Fokus (1, 2, 3 и 4) and Bure Vesnik (1)?

They all write about suspicions procurement of equipment. Unfortunately they all assign different properties and usage to the same equipment.

It all begins with a news report on NovaTV. The first part of the news story is OK. The public is being informed about a criminal complaint filed for some equipment that that is allegedly missing from th Faculty of security in Skopje, a subsidiary of UKLO - Bitola.

In the news report on NovaTV professor Frosina Remenski describes the missing equipment: an electronic microscope, AFIS system and digital communication surveillance technology. The AFIS system was bought through the tender No. 43/2010. The other two were procured in different procedures: No. 33/2010 for the electronic microscope and No. 40/2010 for the digital communication surveillance technology.


source— e-nabavki.gov.mk


source— e-nabavki.gov.mk

At the moment when the alarm is sounded at UKLO the description of the equipment is known by one professor and probably an expert too, representatives from Transparency International and journalists. Yet, the alarm does not include danger from illegal production of biometric documents.


source— novatv.mk

However, already in the second story published by NovaTV there are speculation about equipment procured for the state television MRT. It is a speculation because the evidence offered for that procurement is "An announcement for contract for tender“ “ (screenshot from NovaTV page) clearly and unambiguously says that the procured part is just one laboratory from the tender which is divisible i.e. has different and unrelated parts as far as the bidding and buying goes. When one reads what NovaTV writes: — „Ministry of educatoin was buying crime and forensic labs for the Macedonian radio-television."-one gets the impression that NovaTV did not click on the tender documentation where it is stated that the parts of the tender planned for MRT are a studio and a audio-video lab.

After this the story is taken on by Bure Vesnik. In theirs research they too speak of the missing UKLO equipment and suspicious procurement practices. They provide screenshots from the Macedonian official gazette containing detail list of the equipment.

This time, however, even we can clearly read what is the equipment, the news report insists that this is a surveillance equipment. A quick Google search will easily dispute that: an electronic microscope (33/2010) is a microscope, Morpho's AFIS is a forensic database (43/2010) and FRED is a mobile forensic station (40/2010) —probably something like the tools they show on CSI when they do a their work outside.

Finally, Fokus takes the story of the same equipment. Suspicious procurement practices, Universities, deans and the same equipment. It is the same equipment that a while ago was surveillance equipment. Now the AFIS system becomes something with which one can produce biometric passports and identity cards.

However, Fokus does the same mistake as NovaTV. Without checking the documentation for the 43/2010 tender -- where it is clear that one AFIS is being procured, they claim that three were bought and two of them are missing.

For clarification: What is AFIS?

We constantly read that there were three AFIS and that two are missing. Where are they? When I read this, and before I knew that AFIS is an acronym for Automated Fingerprint Identification Systems, I had the idea that we are talking about three devices -- let's say three printers -- and two of them are gone.

In fact, AFIS plenty of equipment. Only the one for which we are sure that was bought, according to the list from the official gazette, has (if I counted correctly) 104 pieces of individual equipment including tables, chairs and cabinets.


source— burevesnik.org

Suddenly, the claim that two AFIS systems are missing seems very strange. In fact, if two are really missing, we are missing two whole rooms of equipment. I do not want to say that two rooms full of equipment can not be stolen. They can be, but at least there should be more to support that claim that a reference towards procurement documentation which looks like no one has read.

Conspiracy theory time

Like they say anything is possible. Laptops from the FRED purchase can be used for surveillance, which is true also for any ordinary laptop. Printers and cameras bought with the AFIS can be used for making biometric documents, which is true also for any printer and camera (Macedonian readers will remember the cheap cameras used at the Identity cards boots). It is possible that the whole documentation for the 43/2010 tender is fabricated and fake. And all of the other 200 university procurements for which Bure Vesnik claims that are surveillance equipment shopping may have fake documentation.

However, the journalists so far failed to offer any source that three AFIS systems were bought. As far as I know they failed to offer an analysis of what was sought, bought, delivered and installed with the tenders 20/2010, 25/201, 26/201 33/2010, 34/2010, 40/2010, 41/2010, 43/2010, for all labs for all public institutions

Anything is possible.

But we can only judge on what we can research and confirm.

Previously on the same topic:
Following the traces of the journalistic research
The metadata in the photos of the passports

Update 8.12.2014: The text was fully published in Oknohttp://okno.mk/node/42899

Following the traces of the journalistic research

Tags: 

tl;dr There is only one AFIS laboratory in the tender documentation.

„The journalist has an obligation to educate himself in public.“ —says Joseph Campbell in the series of interviews "The Power of Myth". I did the same today when I decided to find out something more about our passport affair.

First of all, the affair of the missing equipment or an equipment which is controversial is not new. This equipment was the subject of an article published by Nova TV in August 2013. Still, it is very indicative that this "criminal equipment" (NovaTV) from 2013 became an equipment for which "it is known that it could have been used in the making of biometric documents-passports and ID cards" (Fokus No. 994) in 2014.

In fact, this is the unknown. If the equipment as Fokus claims is AFIS, the same as the one used by the American FBI, that had been provided by the daughter of Safran — Morpho, then this equipment can not be used for the making of biometric documents due to the fact that it is only a forensic equipment.

The procurement of this equipment is indisputable even with regards to the information published by Fokus (No. 994, page 13) where the document for handover between Safran and the Ministry for education and science is shown. That equipment is MetaMorpho.

French Safran sells equipment for the making of passports and ID cards, but there has never been information from anyone that this equipment was purchased in Macedonia, nor that Macedonia is on the list of clients for biometric documents of this company. As a reminder, Macedonia purchased passport equipment in 2003. That equipment according to information from the past costs 23 million EUR.

I think that this dismisses the claims of a possible connection between the tenders of the Ministry of education and science and the the passport making equipment.

Still, we can do research of whether there was a purchase of 3 AFIS devices in Macedonia, because even a fingerprint verification equipment and the maintenance of the forensic databases should not be in any other property other than in the property of the Ministry of Internal Affairs (the alleged hand-overs of equipement among the Ministry of Education and Science, the University Saint Kliment Ohridski in Bitola and the Ministry of Internal Affairs aside).

For that purpose we can go back to the acceptance certificate (Fokus No. 994, page 13). If Safran really brought and mounted three sets of the equipment than this equipment should have three acceptance certificates-each for the three locations it was mounted on. Further on, Agreement no. EP 18–60/22 dated 26.09.2011 should be checked (it was made between the Ministry of Education and Science and Safran) and to look for information about the quantity and the type of equipment that was shipped. It would be logical to expect that Safran would ask for these documents to be accurate and authentic prior to signing them because if the acceptance certificate proves one thing and the Agreement another, then the Ministry of Education and Science could ask at some point that this Agreement is fully realized. Safran would not allow that for sure.

But, if all this seems complicated, it is enough to see tender documentation no. 43/2010 that is available on the web site of the Public Procurement Office (no permalink could be found, but you can check it at https://e-nabavki.gov.mk/).

The purchased laboratories are 1 AFIS and 2 sets of studio equipment for the Macedonian Radio Television.

If I start plotting theories of conspiracy then I would say that maybe all of the equipment could be used to make fake passports. However it should be checked if the Macedonian Radio Television has a new studio and audio-visual equipment and whether this equipment was also bought by Safran. But, tender 43/2010 is divisible and according to the documentation only one part of it was purchased-AFIS:

Updated December 4th 2014: According to the information provided for in the public procurement documents of 2007 in the state of West Virginia the procurement costs of the basic AFIS system of the same manufacture are 2.950.000 USD.

The procurement costs in Macedonia according to all sources are 152 million MKD or round 2.5 million EUR.

Previously on the topic: The metadata in the photos of the passports

Next on the topic: Following the traces of the journalistic research #2

Published in Okno on December 5th 2014: http://okno.mk/node/42836

The metadata in the photos of the passports

Tags: 

tl;dr Dated September 2014, taken by Samsung Galaxy S4 GT-I9515.

The news published by Fokus caused a lot of interest and therefore this additional information could be of use to the public debate.

Six photos are published on the newspaper’s website. Five of these photos are made between the 9th and the 10th of September 2014. This could be concluded from the metadata of the photos.

The sixth photograph is edited in Photoshop most probably by the editorial team of Fokus in order to hide the identity of the person.

According to the metadata the photos are taken with Samsung Galaxy S4 (GT-I9515), a phone which is on sale since May 2014. Even if it was bought immediately after its release for sale it could have not been used to take a photo of something related to the previous elections. (The last elections ended on April 27th 2014.)

Given the aforementioned and unless someone had already engaged in “playing” with the metadata of these photos ( which can be simply done in Photoshop as shown in photo no.6) these photos really are taken in September 2014 with a device not older than 6 months and one which is relatively expensive( more than 20.000,00 MKD, approximately 325 EUR retail price).

Updated on 30.11.2014: In the printed edition of Fokus there is one more photo, one which shows some kind of a machine. This photo is not published on the web site. This photo shows several letters of the machine’s brand. The research in the brand database of WIPO (World Intellectual Property Organization) provides information about a brand that is very similar to the one shown on the photo. This brand is Original Perfecta, a brand owned by a company that produces paper cutting machines.

The brand was used by the Werner Lamberz company from Leibzig, East Germany, registered for the Dannish jurisdiction in 1963.

Uptade—FAQ:

1. Wasn’t Samsung Galaxy S4 available on the market since 2013?

There are two types of Galaxy S4 models. The first one was released in 2013. This is the GT-I9505 model.. (Link to T-Mobile.mk website.) he second one is the Galaxy S4 Value Edition model GT-I9515 released for sale in May 2014 as provided for by the link in the text above.

2. Is it possible that the photos are taken in September 2014 by photographing the video?

Focus published that it received both video and photos:

Without entering into discussion whether or not taking a photo of a video and getting good quality photos is an easy job, the video published by Fokus does not contain the same footages shown on the photos. This either means that Fokus did not receive the whole video material; the published material is not complete or the photos are taken independently. There are too many possibilities.

Updated 01.12.2014:

The incomplete version of this text was published in Kurir: http://kurir.mk/makedonija/vesti/180825-FOTO-Sto-pokazuvaat-metapodatoci...

With small changes the text was published in: Republika - with small changes: http://republika.mk/?p=352925, Evesti - http://evesti.mk/2014/12/01/sto-pokazuvaat-metapodatocite/, RSM - http://rsm.mk/web/?p=21192, Puls 24 - http://puls24.mk/makedonija/vesti/foto-sto-pokazuvaat-metapodatocite-na-..., Mreza.mk - http://www.mreza.mk/%D1%88%D1%82%D0%BE-%D0%BF%D0%BE%D0%BA%D0%B0%D0%B6%D1....

Updated 02.12.2014:

The text was fully published in Okno: http://okno.mk/node/42741.

Parts in Vecer: http://vecer.mk/makedonija/n-snimkata-so-pasoshite-ne-e-pravena-vo-maked...

All the news fromtime.mk: http://www.time.mk/?q=%D0%BC%D0%B5%D1%82%D0%B0%D0%BF%D0%BE%D0%B4%D0%B0%D...

Next: Followinng the traces of the journalistic research

Надзорот на сите е статистика

Tags: 

Тоа што го поврзува времето од раните извештаи за тоа дека во Македонија има инсталација на FinFisher, до последните информации од документите објавени од Глен Гринвалд дека Македонија е една од партнер-земјите на американската разузнавачка служба, е молкот во врска со надзорот во Македонија.

Не е само дека медиумите или институциите молчат, молчиме и ние, авторите на изреката: „Ајде, за ова не по телефон“.

Бројките кои исто така бегаат од фокусот на јавноста, која што рака на срце покрај без број глупости е оптеретена и со други сериозни проблеми, се следниве:

Повеќе од половина од испитаниците на анкетата на Македонски центар за европско образование (МЦЕО) (pdf) направена во март 2014 година сметаат дека граѓаните во македонија не го искажуваат слободо своето мислење. Речиси две третини од испитаниците сметаат дека тајните служби ги прислушуваат комуникациите на оние што ги сметаат за противници.

Тоа што го покажаа извештаите на светските медиуми за масовниот надзор на комуникациите е дека дигиталните технологии лесно и ефтино овозможуваат недискриминаторско следење и снимање. Ако се прашуваат тајните служби, сите сме противници.

Со оглед на тоа дека самата идеја за надзор ја попречува нашата способност да мислиме, можеби колективниот молк за надзорот и не е толку изненадувачки. Кога не мислиме ништо, нема што да биде предмет на надзор.

Сепак, тоа што ја прави нашата приказна, овде во Македонија интересна, е фактот што истовремено со ширењето на дигиталниот надзор, ние се занимаваме со расчистување на аналогниот надзор од минатото (лустрација). И додека нашата јавност е бомбардирана со, на пример, приказната на Ристо Шишков кој бил предмет на надзор во комунизмот, нашата приказна останува да чека подобри времиња.

Затоа, можеби нема подобар момент да завршиме со ремикс на цитатот кој што можеби е, а можеби и не е на Јосиф Сталин: „Надзорот на еден е трагедија, надзорот на сите е статистика“.

Прво објавено на: http://it.com.mk/nadzorot-na-site-e-statistika/

Објавено на НоваТВ: http://novatv.mk/index.php?navig=8&cat=6&vest=18334

Објавено на ОКНО: okno.mk/node/42622

Идеи за Студентски пленум

Tags: 

Да не зборуваме однапред за тоа дали е кисел плодот на дрвцето што го пуштило првиот лист.

Обичај е по секое поголемо случување сите да напишеме по нешто за тоа, па така и овој пат за студентските протести против екстерното тестирање.

Сакам да ги ставам во втор план дебатите за тоа дали протестот е политички и дали студентите си го следат својот краткорочен интерес. Одговорот на двете е — да, но овие дебати се парализирачки. Студентите, како и сите млади луѓе, ќе научат.

Наместо тоа сакам да предложам неколку практични идеи што би можело да се спроведат во деновите што следат.

Прво, најочигледното, студентите може да го заземаат „јавниот простор“ на интернет. На твитер тоа се хаштаговите. Имате дебата на пример за #твитернагради и во неа (т.е. со тој хаштаг) вие твитате за студентскиот протест. Лесно е и безбедно. Додава видливост. Може да добиете само малку хејт од интернет.

Второ, студентите може да постават штандови на влезот на УКИМ и да делат на другите студенти флаери со содржина „Добредојдовте во автономната зона, вашите дипломи вредат исто толку колку и на професорите/пратениците/министрите.“

Трето, студентите може да се обратат до своите професори и управата на факултетите: формално преку архивата да побараат информации во врска со екстерното тестирање. Се разбира целта не е да се добијат информации, туку да се затрупа службата со барања; понатаму, студентите можат тивко да го бојкотираат наставниот кадар со „што ќе ве слушаме, и така ќе имаме екстерно“.

Четврто, студентите може да го окупираат јавниот превоз. Автобусите на ЈСП се како подвижни огласни табли. Може да се качите во 5-ка и да се возите од едниот до другиот крај на градот, а на прозорците да поставите хамери „Слободен превоз“, „Превоз на студенти на екстерно“, „Проект на Владата на РМ“ итн. Направете го во вторник и петок и како бонус оставете ги пензионерите на улица.

Петто, студентите може да шетаат низ град како човечки реклами. „Имам екстерно - барам работа“ или слично.

Шесто, и за ова не знам дали е возможно, т.е. дали системот е ист како порано, но студентите може да освојат место во некој студентски парламент од помалите факултети, како на пример ФДУ.

Седмо, студентите може да ги најдат професорите во пензија и од нив исто така да ја побараат поддршката.

На крај, разни настани, приредби, музика, театар, ад-хок активности низ градот. Мислам дека не мора да се објаснува.

Целта на сите овие е да се освои медиумскиот простор кој што е строго контролиран и да се добие нужната поддршка од академската фела.

Останатите, ние што не сме студенти, можеме да помогнеме со:

1. присуство на протестите;
2. пишување до нашите факултети (јас планирам да му пишам на факултетот и да го прашам дали треба да полагам екстерно, што се случува со мојата диплома, итн.);
3. помош за пристап до медиуми или други ресурси.

Протестите може да не успеат, но да не зборуваме однапред за тоа дали е кисел плодот на дрвцето што го пуштило првиот лист. Прво да му помогнеме да порасне.

Ние сме 1 процент

Tags: 

Во неговата анализа на нееднаквоста во Македонија, Бранимир Јовановиќ остава две недовршени: Изворите на богатењето и реакциите на сиромашните. Јас би сакал да придонесам со неколку реченици за двете.

Бранимир наведува три можни објаснувања за нејзините извори во периодот 2005–2010 година: берзата, ниските даноци и високите јавни набавки. Можеби има и други објаснувања, но ми се чини дека покорисно, заради поедноставување, би било наместо набројување да пробаме да ја видиме големата слика: што е тоа што ги обединува сите овие можни точки на богатење?

Кај нас многу малку се зборува за типот на политиките што ги спроведуваат владите на Македонија и за кои, како што е вообичаено, лобираат силните и богати елити. Во последните дваесетина години – всушност од осамостојувањето наваму – тие политики се од семејството што носи познато име: неолиберализам. Ова не е новост, посебно не е новост ако сте студирале економски науки. На нашите економски факултети за неолибералните политики и нивните автори често и речиси без исклучок се зборува(ше) со пиетет, додека економистите со лева ориентација беа внимателно заобиколувани, државата беше оцрнувана и нејзината улога беше демонизирана во однос на слободната рака на пазарот, а достапноста до капиталот беше инфантлизирана преку мантрата „сите може да учествуваат“.

Не знам како е денес, но ако може да се суди по бројот на старт-ап викенди и задолжителните предмети по претприемништво во средното образование, неолибералната патека е добро утабана и сигурно газиме по неа.

Ваквото образование ги менува работите на терен. Ако во деведесеттите години на 20-тиот век сме имале професори, интелектуалци, па и политичари коишто биле образовани поинаку (марксизам и/или самоуправување), кои тогаш наеднаш се запознале со неолиберализам, можеби можеме да дискутираме дека кај нив се јавувала скепса за новиот систем. Но, генерациите што се образуваа во деведесеттите (и подоцна) го немаа тој товар. Јас, како и многу други мои колеги, сум образуван и трениран неолиберал кога станува збор за економските прашања. За нас како група, како цели генерации, не постои друг економски систем вреден за имплементирање во реалноста (поединечните случаи не ги дискутираме).

Но, тоа не е сѐ. Тие од нас што во 1996 имаа 20, во 2005 имаа 30 години и дојдоа на клучни места каде што се креираат државните политики. Владеењето конечно премина во рацете на тренирани неолиберали. Оттука, ние сме образовани адвокати на нееднаквоста. Тоа што нѐ обединува е неолибералната идеологија која што посветено ја имплементираме во нашата држава. Сумирано, богатењето не е случајно, нема инциденти: никој не заработи случајно на берза или никој не доби случајно тендер. Напротив, систематски го правиме тоа што сме тренирани да го правиме. Добро, во Македонија зачинуваме и со корупција.

Сега одиме на второто прашање: Зошто нашите 99 проценти молчат? Но, што друго да прават ако не да молчат? Со кои алатки или ресурси сиромашните би се бореле против системот? Доаѓаме до клучната тема за привилегии и тука навистина нема што да се додаде освен дека нашата елита ќе се погрижи да се одржи статус-кво. Механизмите се познати. Неолибералната идеологија го маскира успехот преку приказните за лични способности наспроти контекстот, шансите и опкружувањето, замаглувајќи ја притоа разликата во значење помеѓу „секој може да успее“ и „сите можат да успеат“. Бранимир вели дека нашите 99 проценти „по природа се такви што не сакаат да реагираат“. Не можам да се согласам со него за ова. Нема ништо природно овде. Тоа е начинот на кој се спроведува образованиeто и тренингот – да не се реагира, да го се прифати системот како единствен можен, и можеби јасна слика на ова дава една мала анегдота на која што се сеќавам од студентските денови: Професорот ја праша групата студенти што мислат кој е подобар систем, овој, тој или оној? Една колешка, секако од подобрите меѓу нас, крена рака и образложи за неолиберализмот, а потоа професорот праша: „Зошто мислите така, кога Вашите родители се без работа поради „либерализирај, дерегулирај, приватизирај?“ На тоа прашање никој немаше одговор.

Но, се разбира одговорот е краток: повеќе слободен капитал кај богатите, за тие да може да инвестираат и да создадат работни места.

На крај, мора да признаам дека ми е интересна дистанцата што се чувствува по последните редови на „Нашите 99 проценти“. Бранимир им се обраќа на сиромашните: „Tрпението нема да ве спаси. Трпението само ќе ве доведе во полоша положба“. За мене интересно прашање за истражување е зошто оваа реченица не е во прво лице множина? Намерно или…? Ако ние, добро образованите неолиберални економисти, не сме во 99 проценти, тогаш мора да сме во 1 процент. Цело е кога има 100.

Прв пат објавено на РСЕ: http://www.makdenes.org/content/article/26692541.html

Објавено на окно 28.1.2015: http://okno.mk/node/44139

The Macedonian web-app of the year

Tags: 

In September 2014, a short lived blog on Blogspot was reported as spam and as a result switched of. It lasted for a day. It was a blog with live information on the public debt in Macedonia.

A twitter user reacted with urgency and here it is -- the github repo of the code that can display Macedonia's public debt, a closely guarded secret of the Governmetn: https://github.com/mopkobot/JavenDolg

The page is live on http://javendolgmkd.herokuapp.com and http://javendolgmk.herokuapp.com

Developers at large, please consider making an Android / iOS app too.

Pages