Пред 3-4 години кога истражував како да се преведе Мозилата (верувајте прилично заебано се преведува) наидов на една страница за проектот Феникс, зачетокот на Firefox. И читам на страницава нешто таму, им требале луѓе, кодери, а-у, во смисла: ако сакате да помогнете, помогнете, приклучете се, ете ви го кодот, снајдете се, ако не фак оф. Имаме многу работа, не можеме да ве држиме за рака како дете. И толку. За Firefox. Ова е добар пример, запаметете го.
Имавме flame war. За тие што не знаат: Flaming is the act of sending or posting messages that are deliberately hostile and insulting, usually in the social context of a discussion board on the Internet. Such messages are called flames, and are sometimes posted in response to flamebait. (http://en.wikipedia.org/wiki/Flame_war). Додека: Flamebait is a message posted to a public Internet discussion group, such as a forum, newsgroup or mailing list, with the intent of provoking an angry response (a "flame") or argument over a topic the troll often has no real interest in. (http://en.wikipedia.org/wiki/Flamebait). Кај нас во игра беа блоговите, но тоа суштински не менува ништо.
Понатаму: Flaming is said by some to be one of a class of economic problems known as The Tragedy of the Commons, when a group holds a resource (in this case, communal attention), but each of the individual members has an incentive to overuse it. Flamers usually call their flames justified attacks. Тоа што општото (communal) внимание беше затрупано со срање, предизвика некои важни теми да останат на страна, незабележани. На пример: http://kiberkotle.net/2007/06/letter-to-cc-mk. И тоа е башка тема за дискусија. Исто така, благодарение на флејмот, одлучив да си додадам ЧПП на блогов. :)
Е сега, има едвај две работи за кои што јас мислам дека треба да се дискутира, а кои се провлекоа низ срањето. Едната е замислата за „македонскиот синдром“. Искрено не се сеќавам кај го прочитав тоа, но инстиктот ми кажува дека тука има една мала, но добра приказна. Сепак, нема сега да се занимавам со неа. Некако времето не и е дојдено. Ќе почекам додека соберам соодветни податоци.
Втората е прашњето за заедницата, или како што вели Би: „За џабе вие зборувате за споделување, слобода и соработка кога вашето комјунити за другите луѓе изгледа затворено за соработка, самобендисано и арогантно“.
За мојов експеримент ќе ја земам реченицава само со неколку празни места: За џабе вие зборувате за xxxxx, кога вашата заедница за другите луѓе изгледа xxxxx“.
Прилично сум убеден дека оваа реченица може да важи за секоја социјална група. Веројатно има заебани теории во социологијата за тоа како фунцкионираат заедниците и како некој станува дел од некоја заедница, како се приклучува, како се исклучува и сл. А она во што сум сигурен е дека можам реченицава да ја искористам за, на пример, да ги критикувам блогерите: За џабе вие зборувате за интернет новинарство, блогирање и информирање на јавноста, кога вашата заедница за другите луѓе изгледа аматерска, полна со детски теми и несериозна.
Исто така можам да ја искористам за да ги критикувам сите корисници на Интернет: За чабе вие зборувате за слободен проток на информации, p2p и размена на култури, вашата заедница за другите луѓе изгледа на друштво на пирати, сурфери на порно и луѓе кои денгубат по форуми.
Можеме да дебатираме зошто различните заедници изгледаат така и да спориме дали се или не се такви. Но, можеме и да го прифатиме тоа и да продолжиме понатаму. Кога блогерите имаат собир и кога јас ќе дојдам (а јас не се чувствувам баш како блогер и како дел од таа заедница - Дарко може да потврди), мене таа група, заедница „ми изгледа некако“. Исто, „некако ми изгледа“ и НМП на нивниот собир, иако повеќе луѓе од таму ми се добри пријатели и сум член на нивната поштенска листа. Слично е и со мк.Википедија, иако таму сум придонесувал содржини.
Значи мора да постои еден чекор плус што треба да го направи за да стане член на некоја заедница. Јас сакам да кажам дека сите кои користат слободен софтвер се дел од заедницата, но тоа не е баш така. Жалам навистина. Работите не функционираат така. Не е дека „ние од слободен софтвер“ така сакаме. Едноставно општеството така вели. Јас би сакал тоа да се смени, но веќе имам една општествена револуција со која се занимавам, па ова ќе мора некој друг да го прави.
И што да правиме сега? Сакате да бидете „дел од заедницата“? Ќе мора да направите нешто повеќе. 2-3 текста за слободен/отворен/бесплатен софтвер на вашиот блог не се доволни. Не е доволно ни да користите Firefox или Ubuntu. Ако сакате навистина да станете препознатлив дел или почитуван член од заедницата ќе морате да направите уште некој чекор.
Ако не сакате, тогаш првата опција е да си ќутите. Така правам јас кога не ми е премногу важно дали сум или не, на пример, дел од „блогерите“. Не ги изнесувам моите или туѓите предрасуди за тоа „како изгледаат тие“. Втората опција е да мрчите, дека „тие од слободен софтвер се вакви или онакви“. Тогаш правите flamebait и се случува срање.
