Денес бев на одбрана на магистерски труд на Филозовскиот факултет.

Ме замолија да направам неколку фотографии за време на бранењето (дека висок и сум се разбирал во апарати). Штракнав што штракнав и кога комисијата замоли да излезат сите надвор за тие да се консултираат за оценката, пред вратата ме пречека разгневена жена (за која подоцна дознав дека била професорка) која ме обвинуваше за фотографирањето бидејќи било непријатно да се фотографира и тоа му пречело на менторот.

И немаше да пишувам за ова ако само неколку моменти потоа жената не запалеше цигара и тоа токму под знакот за забрането пушење со напомена за казнување на тие што ќе ги фатат. Сакав да ѝ посочам, ама ме замолија да не ја расипувам атмосферата на настанот.

Темата на магистерската беше „Етичктите аспекти на менаџментот во образованието“. Колку пригодно.

На првомајскиот протест недостасуваа само граѓани.

Се осмелувам да речам дека фактот што во Македонија воглавно не се почитуваат законите е главната причина зошто ниедно граѓанско организирање за или против било што однапред е осудено на пропаст.

Причините за ова произлегуваат од следново: имате граѓани, компани и влада кои во различни случаи или ситуации не ги почитуваат законите. Тоа создава совршен простор за притисок и уцена од страна на силите кои сакаат да го контролираат општеството. Сакате да протестирате? Веднаш се наоѓа некој да ви каже дека на пример, тракторот не ви е регистриран. Можеби не сте ја поднеле годишната даночна пријава, или во вашата команија сте заборавиле да ја проверите исправноста на противпожарните апарати и ете шанса да добиете предупредување за послушност. А, ако некогаш треба да се прави гужва за некоја цел на оние кои ги знаат вашите законски грешки, лесно може да ве натераат да правите нешто за тие да погледнат на другата страна.

Не знам дали ваквата ситуација во општеството има свој назив во теоријата, ама прилично сум убеден дека во нејзиното создавање активно придонесувале сите досегашни влади на Р. Македонија.

Исто така прилично сум сигурен дека добар начин да се надмине оваа стуација е секој за себе да ги елиминира можните закачки што се создаваат на ваквиот начин. Тогаш, ми се чини, нема да биде толку страшно секој јавно го искажува своето мислење.

Имам проблем да го најдам предавањето на Клеј Ширки на видео, па затоа ќе цитирам само едно прераскажување од првиот резултат од Гугл:

Shirky started with an example from Belarus. In 2006, some kids from this Eastern-Europe country organized a flash mob via Livejournal. They asked 10.000 people to come to the October Square in Minsk for some massive ice-cream eating action. Their president, old-fashioned dictator Alexander Lukashenko, isn’t really fond of civil action, so he has forbidden any group forming on the important square. During the flash mob, he sent a small army of secret police to arrest the kids with ice-creams. Despite these arrests, the flash mobbers had reached their goal. They wanted to show the world what life looks like in Belarus. “For them”, Shirky said, “Livejournal was a tool to make their political lives better.”

Всушност неговото предавање е за тоа како со web2.0 може да се организира граѓанска акција... и впрочем за многу други работи што може да се прават со овие шарени технологии, но паралелата со Белорусија е многу порелавантна денес за нас, по настаните на нашиот плоштад.

Не знам на што точно се мисли кога ќе се каже „идентитет“ во нашиве дневно-политички препукувња. Претпоставувам дека секој си го сфаќа на различен начин и тоа е ОК. Работите што се напишани подолу се работи што ги открив случајно, сурфајќи на Википедија за Холандија, но воопшто не барав информации какви што се овие подолу.

Прилично се изненадив кога видов дека постои disambiguation страница за Холандија. Од таа страница продолжив кон статијата за Холандија, каде дознав дека Холандија и Кралството Холандија се две различни работи.

Се разбира, може да ми се смеете на мојата неинформираност, но јас ќе си продолжам со тоа дека Холандија баш и не е вистинското име за земјата (иако веројатно на малкумина Холанѓани, кои исто така погрешно ги именуваме), тоа им пречи. Всушност Холандија, јужна и северна, се само две провинции во „Холандија“.

Холанѓаните себе си се викаат Nederlanders, а тие што зборуваат англиски јазик ги викаат Dutch. Ние ги викаме Холанѓани. Слично важи и за нивниот јазик.

Холанѓаните (Dutch) се доминантната етничка група во Холандија, и очигледно немаат ништо против да се нарекуваат (или во случајов да ги нарекуваат - на англиски јазик) Ethnic Dutch. Исто така имаат своја верзија на етничко-културни поделби.

На крај, ништо од сето ова не им пречи да бидат: a modern country at the moment of its very foundation, and it has always been open to the world; one of the most free market capitalist economies in the world и да имаат: traditional values and civil virtues such as its classic social tolerance, modern, liberal policies toward drugs, prostitution, homosexuality, and euthanasia.

Кул. :)

Во контекст на дебатата за абортус и зголемување на наталитетот во Р. Македонија (трето дете), цитати од „Комунистичка интима“:

„Ембрионот е социјалистичка сопственост на целото општество“ - рекол Чаушеску.

(...) Во 1966, Романија смислува Петолетка за за репродукцијата. Се планира бројот на жителите да порасне до 30 милиони во 2000 година, тоа значело секоја жена да раѓа по 4 деца во просек. Истата година, законски е укинат абортусот во Романија, контрацепцијата станува нелегална, а е воведена титулата Мајка Херој за мајките кои родиле 5 или 6 деца. (...)

Страница 275 од книгата. Дочитајте во било која книжарница...