Денес бев на e-Society.Mk 2008, годишната конференција што ја организира фондацијата Метаморфозис. За разлика од други години, овој пат ја слушав само сесијата за платформи за е-образование, каде што презентација имаше и нашиот Александар Балаловски.

Александар Балаловски имаше презентација за концептот на вики и некои идеи како тоа може да се користи, и иако зборуваше за Викито за слободен софтвер, неговата презентација беше целосно различна од оние на неговите колеги-презентери. Велам различна, бидејќи викито кое го имаме и намената за која тоа служи не може да се спореди со апликации кои секојдневно се користат во формалното образование.

Фотографија од Дарко

А другите презентари претставуваа токму такви апликации. И кај нив, она што навистина ми недостасуваше, беше ставање на работите во контекст. Навистина, напорите за примена на софтвер во образовниот процес се за почит, но без да знаеме повеќе бројки не верувам дека може да го измериме ефектот на употребата на софтверот. На пример, без да знаеме колку од децата во едно училиште имаат компјутер и интернет, не може да знаеме колку навистина се користи софтверот. Бројката од 100 деца што имаат сметки на некој сервис значи едно ако вкупниот број на деца е 1000, а друго ако вкупниот број на деца е 120. Но, наместо вакви информации, презентациите изобилуваа со информации за видот на серверите. По мое скромно мислење, голема утка.

И покрај ова, сепак ме импресионираше фактот дека наставниот кадар и студентите на ЈИЕ универзитетот од нула напишале цел софтвер за е-образование и истиот го користат секојдневно на факултетот. Тоа е потфат достоен за почит.

Други кратки забелешки: добро е што конечно има некој тајмер што ги потсетува презентерите на должината на нивните презентации, лошо е што нема интернет на конференција за е-Општество, и уф, каква некулурна завршница од страна на модераторот Александар Угриновски.

Ете и тоа бидна. Презентацијата што требаше да ја направам за Glocal заврши и според коментарите од публиката, замислете, добра била. :)

Презентацијата и текстот се закачени за оваа страница.

Апстаркт од текстот подолу.

My blog is my CV... or not?

(A paper for Glocal 2.0)

Social software in most of its forms is predominately used by young people. This is the case with Macedonia as well. More and more people every day start their own blogs or other social software accounts where they publish information that are easily available to the public.

The same group of people faces the challenge to find a job after graduation – a task that is considered very difficult in a struggling economy. In recent years HR and employment agencies, as well as in house HR departments in big companies, started to play a bigger role in the overall job hunt in Macedonia. More and more people receive job proposals through these agencies and findthemselves in need to meet the demanding conditions of the labor market.

In this pilot research we try to find out whether these two meet and if so what the consequences are. The research was performed through interviews with HR managers in local companies and other professionals whose job is to seek out candidates with a qualified work experience, as well as appropriate background.

We tried to learn if Macedonian labor force recruiters know enough about the emerging social software and do they consider it to be a valuable resource in evaluating people's skills, knowledge, believes and attitudes.

With new generations coming out of University and connecting on the Internet, these issues might prove important. We tried to get a sense of what is the situation today and what is to be expected.

Не можам да стигнам на конференцијата... обврски по дома нешто. Хм, a може и ќе стигнам за последниот дел - „мрежно општество“... Нејсе, штом не сум таму да пишам збор-два за она што и така ќе го кажев. Дарко ќе пренесе. :)

Слободен софтвер. Многу малку блогери (забелешка: луѓево од планета не ги бројам за блогери освен можеби Би) зборуваат, пишуваат и работат со/за слободен софтвер. Дали тоа се должи на нивната неинформираност, незаинтересираност или нешто трето - не знам. Сепак, чувствувам обврска да кажам неколку очигледни работи.

Најголемиот дел од софтверот кој се користи за блогирање е слободен софтвер: http://blog.com.mk работи на Drupal што е слободен софтвер. Wordpress една од најпопуларните самостојни платформи за блогирање исто така е слободен софтвер. Без овие блогирањето ќе беше многу потешко, а за некого можеби и невозможно. Но, тоа не е се. Дури и за блогирање да користите неслободен софтвер, големи се шансите се дека серверот и базата на кои тој ќе работи се слободни. Впрочем, Интернет работи на слободен софтвер - а без така лесно достапната мрежа тешко дека ќе имаше кој да чита што блогираат блогерите.

Заедницата на програмери и други луѓе кои работат со слободниот софтвер во голема мера е заслужна за ова што денес го имаме на Интернет. Затоа размислете и вие да придонесете кон таа заедница. Напишете по некој текст или пак ако софтверот не ви е баш омилена тема, размислете да придонесете на link Википедија , да нацртате, насликате или дизајнирате нешто за слободниот софтвер, или пак само да им раскажете што е слободен софтвер на вашите пријатели.

Се разбира, почнете да користите слободен софтвер на вашиот декстоп. Веќе го користите на Интернет и веројатно до сега се уверивте дека е најдобар.

Денес, јас и Арангел како претставници на Слободен софтвер Македонија бевме на конференција со име е-Општество.мк. Ќе почнам од крајот: ручекот беше добар. :) Така фино си поминавме, имаше интересни фаци, смешки, сеир, добри поенти и се друго што е потребно за една конференција да се нарекува себе си конференција.

Инаку текстов во кој што ја коментирам конференцијата и работите поврзани со неа ми е поделен на три дела: белешки за тоа, белешки за ова и белешки за она.

Белешки за тоа

Во последно време ми се чини дека сум бил на повеќе вакви слични настани и се повеќе ми се чини дека луѓето кои се наоѓаат зад микрофонот (поточно македонските претставници) не живеат во ист свет со остатокот од македонските граѓани, вклучително и со голем дел од публиката. И добро, ова можеби и не е толку лошо, ќе си помислите ете таму некој на говорницата има некаква визија, но луѓе ви се молам... мислам дека сето ова нема никаква смисла. Зошто? Во публиката едноставно немаше луѓе што можат да прашаат (дискутираат) нешто. За мене тоа е очигледен доказ дека овие прашања едноставно не допираат до луѓето, дека најпросто не се дел од нивниот свет. И тоа е тоа, а не дека немаше интересни теми, имаше. Додуше имаше и некои прилично досадни, но впечатокот останува.

Стандардно, ние (оССМ) се интересиравме за Законот за слободен пристап до информациите од јавен караткер. И тука нема што ново да се додаде, барем не сега за сега. Од другите поинтересни коментари од публиката вреди да се спомене оној на Ѓоко Јовановски (Злочко). Станува тој да праша го праша Јани Макрадули како мислат да го зголемат бројот на интернет корисниците во Македонија (како што е наведено во НСИО). Г-динот Макрадули одговара дека цените не се толку голем проблем, т.е. дека доколку има содржини и владини сервиси на нет, луѓето безразлика колку е скапо ќе си бркаат работа - демек поисплатливо било така отколку на шалтер. Искрено се сомневам во ова. Впрочем зголемената понуда на, на пример, скапи и полни со информации весници во трафиките не ја зголемува нивната читаност, безразлика на кој јазик се тие.

Мене особено добар впечаток ми остави г-динот Колин Вајтхаус од еGovUK. Прво човекот изгледаше дека точно знае што зборува. Второ мислам дека направи особено добра забелешка за од македонска страна презентираниот top-down пристап во прашањата поврзани со интернет воопшто - дека тој не чини. На другата страна, еден од нашите говорници, уредник на Време чие име го заборавив, ми остави впечаток дека не знае што зборува. Само како да склопил некој есеј, како домашна задача, кој го презентираше пред публиката.

Друга работа што особено ме загрижи беше некој спомнат закон за е-општество. Ова веќе неколку пати го слушам и никако не можам да замислам како тоа со закон ќе се спроведе, креира или не знам што... некакво општество. Како со закон се прави општество? Ќе чекам некој да ми го објасни ова.

Белешки за ова

Сеуште сме на конференцијата. Сега прашањето е зошто не сме ние (оССМ) таму. Не пишувам за ова со некакви лоши намери, но навистина ме зачудува тоа што Слободен софтвер Македонија немаше свој претставник меѓу говорниците. Впрочем Слободен софтвер Македонија е единствената оригинално македонска, неќерка, grass-root организација која има огромно искуство во работа со софтвер и работи врзани со него, која има значаен придонес во општествово, која изминативе три години направила огромни напори во промовирањето на некакви работи поврзани со е-* итн. Сигурен сум дека имаме што да споделиме со публиката (и јавноста), безразлика колку е таа незаинтересирана за ваквите прашања.

Друга работа што ме загрижи е употребата на терминот „софтвер со отворен код“ во неколку наврати од страна на презентерите. Последно што ми падна во очи беше она од г-динот Бардил Јашари од организаторите и некакви наши соработници во работата со слободниот софтвер. Навистина не ми е јасно зошто не се користеше терминот „слободен софтвер“ или пак конгломератот „слободен софтвер и софтвер со отворен код“. Впрочем, кога станува збор за некакви пошироки влијанија на софтверот во општеството и работи поврзани на пример со образование, единствен валиден термин е „слободен софтвер“. Знаете, постои битна разлика меѓу „слободен софтвер“ и „софтвер со отворен код“. Моралните, етичките, политичките импликации на првиот се она што го прави важен. Но, имајте на ум и дека некој софтвер може да биде со отворен код, а сепак да не биде слободен (иако ова е навистина редок случај), додека спротивното не е возможно.

Особено ме загрижи тоа што ова дојде од организација со која ние, Слободен софтвер Македонија соработуваме за работи, прашања и активности кои се поврзани со слободен софтвер.

Белешки за она

Добро, Метастазис навистина имаат проблем со нашето име. Името на организацијата е Слободен софтвер Македонија или на англиски Free Software Macedonia. Тоа не е Отворен софтвер, Слободен софтвер со цртка Македонија или на англиски па со цртка. Мислам, имаме судски документ во кој стои дека се викаме Слободен софтвер Македонија и ич не ми е јасно како ова може да биде тешко за паметење.

И, ве молам другари Метасинтезис, не сме активисти (не навлегувам овде во детали зошто не сме). Ако веќе мора да пишува нешто под моето име, секогаш може да се стави некаква друга ознака... и секако секогаш може да бидеме прашани што тоа може да пишува таму.

Се надевам дека одговорните од Метаморфикс ќе ги запаметат овие работи.

П.С. Знаете, најуспешните земји во е-сенешто се Ireland, Israel и India. Водечки IT производи се некои со името iPod... Гледате аналогија? Земјиве всушност се iReland, iSrael и iNdia. Дефинитивно тука во прашање е добра карма од i-то. Мислам дека вака на повидок е удар кој тепа две муви. Македонија треба да ја прекрстиме во Имакедонија. Така ем ќе ја добиеме кармата од i-то на почетокот на името, ем ќе го решиме спорот со грците. iMacedonia. Јес!