медиуми

Undefined

Турбо ѕвезда?!

Tags: 

Не ми се верува(ше) дека цел град е излепен со овие:

A star?

И мојата првична реакција беше: ај другите радија и телевизии што се никакви, ама мислев дека Равел и Телма колку-толку се држат понастрана од кичот. А сега се чини, се придружиле на мнозинството.

После читам Национална галерија, па некаков проект, па изложба... ух, уште полошо си мислам турбо-фолк во Националната галерија.

Ама ќе се воздржам од конечна пресуда до 13 февруари. Може ќе излезе видно уметничко дело.

Новите медиуми и градот

Tags: 

Конечно (после 3 месеци) стигнав да го прочитам интервјуто на Герт Ловинк за грчкиот re-public: Тези за новите медиуми и градот.

Извадок:

...architects and urban planners have so far done remarkably little with the rise of new media over the past decades. It is the urban experience that has changed, but not the spatial organization itself. Architects still consider computers as inferior offline tools that assist the genius artist-engineer in drawing up ‘virtual architecture’. They must feel a millennial superiority over all these ones and zeros; let alone that they have started to understand the networked nature of today’s culture. What we should not be fooled about is their elegant and sophisticated play with metaphors. When you hear architects and urban planner talk and look at their power point presentations, it’s actually quite impressive.

А кај нас? Се уште не сум видел импресивна презентација од некој архитект, а и повеќето нови згради што се градат ми се чинат прилично грди.

Сепак, ми останува да се надевам дека иднината ќе донесе нешто поубаво.

Патем, исто интересно на re-public: Интервју со Лоренс Лесиг за 4 години Creative Commons.

За медиумите и политичките партии

Tags: 

Покрај повеќето работи што ми паднаа во очи минатава недела, а кои се поврзани со политичариве во земјавава, беше и текстот на Ерол Ризаов во Утрински весник: врска.

Не сакам да пишувам за тоа што рекол премиерот и што за тоа мисли главниот и одговорен уредник на Утрински, туку само да се потсетам на сите оние случаи на телевизија или во весници каде нашите новинари цитирајќи, обработувајќи или известувајќи за вести/настани/луѓе од странство често кажуваат „тој и тој весник“ близок до „таа и таа партија“, или „таа и таа телевизија“ блиска до „таа и таа партија“. Навистина не е атомска физика: можеби никаде не пишува, но секаде се знае дека FOX News нејчесто известува дека „All is well in Iraq“, во основа возејќи го филмот на владеачката републиканска доктрина во САД.

Тетка Вики (како што вели Жарко) во статијата за независни медиуми никаде не го споменува Руперт Мардок.

И сега некој во Македонија ќе тврди дека водечките, mainstream, big-bucks медиуми во земјава се независни? Признајте си луѓе јавно кој со кој си е другарче. Кого лажете?

Владата замеси леб, опозицијата бара погача. Системот функционира.

Tags: 

Кибер котле известува за кршењето леб на Илинденска ББ (мртва врска):

Вечерва Владата традиционално ја кршеше Бадниковата погача. Но, како што дознаваме, оваа година паричето се паднало кај опозицијата, што внесе немир во редовите на Владата.

Повеќе институции веднаш побрзаа со свои изјави (што се покажа како целосно непријатно за новинарите кои едвај земаа здив и се надеваа дека на раат ќе ја варат сармата попладнево).

Од Антикорупциската комисија велат дека постојат сериозни сомневања дека тестото го месела вујна на еден од министрите. Не сакајќи да именуваат никого, тие рекоа дека ќе го тераат случајот до крај и дека нема да замижат пред уште еден пример за непотизам.

На заедничка прес-конфренција од Царината и МВР пак беа покажани фотографии од бело брашно тип 400 кое единиците на овие служби го фатиле веднаш по влезот во Македонија од соседна Бугарија. Тие се сомневаат дека брашното е дел од поголемите количини од кои бугарските власти сакаат да се ослободат, бидејќи во ЕУ не се јаде (толку многу) леб.

Портпаролот на главната опозициска партија и оваа прилика ја искористи да ја критукува Владата дека тера само по свое бидејќи не се консултирала со нив за изборот на паричката, иако таа паднала во нивното парче. Тој најави дека ако и за Василица биде исто, партијата нема да учествува повеќе на никакви прослави, па дури ни на 2 мај.

Вести од други места: Коледе пендрек на Вуна (мртва врска).

Како Скопје да стане метропола? (1)

Tags: 

Мора да си признаеме дека нашиов град т.е. Скопје (едниот од редакцијата е од Куманово, но многу добро го емитира скопскиот акцент и важи за скопјанец за сите оние кои немаат искусно фонолошко уво) не е метропола. Не да не е, него ич не е!!! Далеку е од метропола колку што е далеку Битола од главен град.

Појди-зајди ќе се поплачат ова интелекуалциве по колумни демек низок ни бил стандардот, корумпирани ни биле политичарите, кучињата ни сереле кај ќе им текне. Се тоа, еби му мајката, е точно. (Синтагмата „еби му мајката“ во оваа реченица служи за експресивно засилување на нејзиниот емотивен набој, а не е само обична скопска вулгарност. Да не рече после некој…)

Луѓе, имаме проблем со приоритетите. Не можеме да очекуваме се да ни падне од небо. Не можеме туку така да очекуваме да ни се дигне стандардот, да се зголеми личниот доход per-capita, да дојдат чесни луѓе на власт итн. итн. итн… Се разбира, сите овие работи се суштинска одлика на една метропола. Но, до суштината се стига преку низа формални обележја. Да го појасниме ова со еден пример од животот: момчето и девојката прво се држат за рака, па следи првиот бакнеж, одењето во кино на некој досаден филм, мешање на јазиците во темната кино-сала, мастурбирањето на средновечниот универзитетски професор од редот зад нив ((фрка-фрка, шљак-шљак, фрка-фрка, шљак-шљак, фрка-фрка, шљак-шљак) повторно се работи за една стилска фигура, овојпат ономатопеја), сензитивното опипавање на теренот и да не должиме многу - ебење! Се се ова формални, речиси механички постапки, за да се стигне до суштината, атемпорално поврзување на две души во една симбиоза. Патот до ова блаженство е макотрпен, потребни се сите тие претходно споменати формални маневри за да стигне до главната цел - ЉУБОФ!

Како што рекол нашиот Марко Цепенков: „Зрно по зрно - погача“.

Значи, до погачата, мили наши читатели, треба да се стигне преку низа зрна. Така е и со нашето влегување во ЕУ, со нашето метрополизирање. Тоа е, метафорично кажано, погачата, иако таму се вика кроасан. Овој наш текст е само скромен придонес во собирањето на зрната што ЕУ значат.

Е па, да започнеме!

Зрно1: СЕРИСКИ УБИЕЦ

Прелистувајќи ја црната хроника од последниве 10-тина години (од осамостојувањето наваму) заклучокот до кој што дојдовме е навистина поразувачки. Секири во глава заради пречекорена меѓа, убиства од страст, силување на баби… И сите до еден по извршеното злодело сами се пријавуваат во полиција. Па до кога вака?! Дајте малку концепт, малку умисла и системско работење. Ни треба класичен сериски убиец со разработена шема и методологија. Нешто од типот на Ханибал Лектор, (Анчевски Ректор), Џек Мевосек или барем Чарлс Менсон. Луѓе, ангажирајте се! „Од нас зависи“ - Како што тоа убаво го испеа Каролина. Ако ви фали инспирација појдете до блиската видеотека и погледајте ги класиците: „Седум“, „Ангелско срце“, „Петок 13“ (било кој дел), „Halloween“ (Ноч вештица) . Секоја метропола која барем маклу држи до себе мора да има дузина сериски убијци. Помислете само: прес-конференции, медиумски кампањи „Stop the violence“, маички со фото-робот, страв во коските на граѓаните, но и покачено ниво на адреналин во крвта - нешто конечно се случува! Соочени со смртта, нашите животи повторно ќе добијат смисла. Тензијата расте, прес-конференција, шефот на полицијата не дава изјави, а во последен момент градоначалникот триумфално извикува: „Најдовме отпечаток!“. Исти Њу Јорк!

Зрно2: СИДА (Омилено зрно на претходно споменатиот кумановец.)

Заради недоволната агилност на младата генерација, имаме загрижувачки мал процент на заболени од СИДА. Не сме ни меѓу првите сто. Срамота! Камо среќа QUEEN да имаа концерт овде, па Фреди Меркјури да се ангажираше по скопските калдрми. Овие нашиве педери (да не речеме хомосексуалци) премногу се моногамни, не баре ако имаат помалку партнери нема да горат во пеколот.

Замислете си само: хуманитарни здруженија, анти-aids фондови, губење часови, рекламен материјал, дузина емисии од типот на „Вртелешка“… На кратко, приклучување на нашата земја кон современите светски текови на декаденција и морална ерозија.

Зрно3: СУПЕР-ХЕРОЈ

За волја на вистината Љубе Бошковски има некои атрибути на супер-херој, но неговата рустикална верзија на Елиот Нес имиџот не ги задоволува во потполност постомодернистичките критериуми на Европската Унија. Нас ни треба нешто од калибарот на Кларк Кент, но со дискретен Латас шмек („дискретен Латас“, како што веќе и самите забележавте е стилската фигура - оксиморон).

Зрно4: ГОЛЕМ СПОМЕНИК НА ПЛОШТАДОТ

Секој голем град има голем бронзен коњ на плоштадот. И кај нас има големи коњи, но тие имаат дипломатски имунитет. Ни треба еден коњ на плоштадот. На пример, огромна биста на Букефал! Па кој е машко - нека се качи!

Зрно5: ОБЛАКОДЕР

Сто до двеста ката, некде Топаана, Скопје-Север, па нека биде и во Пинтија и тие се луѓе, иако на прв поглед не делува така. Користа за вработеноста и намалувањето на сиромаштијата е повеќе од очигледна: ќе вработиме еден куп перачи на прозори, 2000 хаус-мајстори, 300 одржувачи на лифтови, 600 лифт-момоци ((по два момока од лифт) „По можност машко и женско“ - предлага кумановецот, „Абе кумановац…“ му велиме ние и шеретски се потсмевнуваме).

То бе континуед…

Забелешка: Овој текст го објавив на 18 мај 2002 год. И овој текст е дел е од купче текстови кои требаше да се појават во магазин со работно име „Дрнч“. Магазинот никогаш не ја виде светлината на денот. Текстов е авторство на група луѓе (меѓу нив и јас) која требаше да ја претставува редакцијата на магазинот.

Мала мрежа во голем свет

Tags: 

После блогерскиот собир, а во очекување на гасењето (се надевам кратко и привремено) на македонската ГНУ/Линукс планета и без можност да видам колку тоа луѓе го читаат блогов (заради едноставноста на софтверот на кој работи), ве упатувам на еден одличен текст, додуше малку стар (од 96-та е), но сеедно добра лектира.

A Small Net in a Big World, или Зошто е важно да се биде медиум од Geert Lovink (парцијален превод на Багра).

„Дали го замислувате интернетот како гностички заговор против трулиот, матријален свет кој сакаме да го оставиме зад нас? Да бидам искрен, јас не мислам така. Гледано од анти-капиталистичка, активистичка, автономна/анархо гледна точка, медиумите пред се се прагматични алатки, не метафизички ентитети.“

(...)

„Слободата на изразување и медиумите ќе бидат остварени само тогаш кога можноста „нешто да се пренесува“ ќе биде целосно инкорпорирана во дневниот живот на „милионите“. Според мене, секое движење за либерализација може да придонесе за уништувањето на медиумските монополи со тоа што ќе објави графит, памфлети, фанзини, слики итн. Жалењето за мултинационалните медуимски џинови не е доволно. Конечната цел би била „демократизација на медиумите“ и на крај „исчезнувањето на медиумите“. Ова оди подалелку од само учествување во форуми на други луѓе. Потребна е целосна дисперзија на опрема и знаење во општеството. Смешниот спореден ефект што ќе произлезе од ова е тоа што медиумите ќе бидат се помалку и помалку важни.“

Телевизија: Star Trek, Олимпијада

Tags: 

Обично не гледам телевизија, или гледам работи на Discovery од типот одгледување марула во оранжерии во воден раствор. Ама се погоди деновиве да има Star Trek и Олимпијада на ТВ.

Па:

Драга Телма, убаво од вас што ја давате серијата, ама преводот (не знам додуше кој го правел) ви е лош, мнооооогу лош. Ако толку не се снаоѓате со такви термини, сте можеле да најдете хрватски преводи, па од хрватски на македонски можеби ќе било полесно. Ме мрзи коментаров да го праќам и по е-пошта, доста ќе е блогов.

Олимпијада. Иако генералниот став ми е дека спортовите во кои судии оценуваат за медали наместо да има некој стандарден бројач како голови, кошеви, секунди и сл. не треба да имаат место на натпреварувања, сепак гледам уметничко лизгање. Естетски моменти и сл.

А, Олимпијадата нели е и за човечкиот дух и некои такви вредности. Затоа, секоја чест за кинескиот пар кој во понедлникот (мислам) доби медал во уметничко лизгање. По крајно лош, заебан пад, во кој сигурно претрпе повреда, девојката зема здив една минута, и потоа со својот партнер ја заврши програмата успешно изведувајќи пар незгодни скокови, вртења и сл. На крајот кинезите добија долг аплауз и оценки кои дефинитивно повеќе се однесуваа на духот, менталната сила или што и да беше тоа што ги натера да се вратат на мразот (цврстата рака на кинеските спортски власти? :)), а не толку на изведбата. Ете некое фајде од оценувањето и почит за кинезите.

Абе лошо новинарство...

Tags: 

Пак Утрински весник. Не за друго, тоа читам. Денешниот (19.12.2005) Утрински има статија (не можам да најдам URL од неа на нивната веб страница) за Firefox 1.5. Полошо нешто ми се чини одамна не сум прочитал. Ај да не зборувам воопшто за тоа што има полно неточни работи во текстот... има еден куп печатни и слични грешки. Мислам насловот има „абдејт“... Ало? Не ли може да се напише „надградба“, „подобрена верзија“ или нешто слично?

Не ми се верува дека некои луѓе во државава за вака лошо пишување, и тоа во лидерски весници, добиваат пари. Јас на блогов подобро пишувам. По ѓаволите!

Селективно новинарство?!?

Tags: 

Денешниот Утрински весник донесува текст за најавата на Microsoft дека ќе ги отвори своите формати. Наднасловот оптимистички гласи:

„Микрософт“ нуди формати на офис-документи за отворена стандардизација.

Што не чини со ова? Пред некое време организацијата за стандардизација OASIS поддржана од Европската Унија, Sun, IBM и целата FLOSS заедница, го претстави OpenDocument, отворен формат наменет баш за вакви канцелариски тракатанци. Ова беше главна вест на цел Интернет, главна вест во многу странски весници и други медиуми. Некои држави (како Масачусетс) веќе донесоа одлуки дека нивните јавни документи ќе се чуваат во ваков отворен формат кој го поддржуваат најголем број од канцелариските пакети што постојат денес.

Единствено Microsoft не го поддржува OpenDocument, единствено MS Office од сите релеванти канцелариски пакети во овој момент не работи со овој формат.

Јас лично немам ништо против сите ние да добиеме уште еден отворен стандард за чување на документи, но се прашувам зошто OpenDocument кој е веќе готова работа остана комплетно незабележан од нашите медиуми, додека свежата иницијатива на Microsoft која сеуште не потерала доби пола страница во рубриката Економија во денешниот Утрински.

Страници