„Вечер“ не ми одговорија. Но, добив различни мислења за тоа дали мојата фотка од CD-то што е објавена е прекршување на авторското право, иако ниту едно од правник.

Уште мислам дека тужба е добра идеја. Таман ќе видиме дали една CC лиценца ќе го издржи македонското судство.

Мирче Јовановски во Утрински весник пишува:

Сепак, за прескокнување на информатичкиот јаз не е доволно само да се има компјутер дома. Потребно е дополнително намалување на цените на Интернетот, изработка на македонска верзија на програмите (барем на оние што најмногу се употребуваат), натамошна обука на населението...

Јас, вака задоцнето, сакам да го потсетам Мирче дека македонска верзија има од WindowsXP и MS Office, а исто така и од сиот софтвер кој се произведува во Македонија од страна на домашните компании.

Се разбира македонски верзии има и од голем број на други софтверски пакети кои се слободен софтвер. Еден нецелосен список има на викито за слободен софтвер: врска.

А натамошна обука се случува постојано на настани како Денот на слободниот софтвер и Сподели знаење. Зошто Мирче не ги известиш граѓаните за ова?

Пред да продолжите да читате надолу прочитајте за маестралната уметност на владеење на Саркози: врска.

ОК. Сега читајте надолу.

Маестралната уметност на владеење на Груевски

Скопје - Откако дојде на премиерската функција во Македонија Никола Груевски секој ден изненадува, па и неговите противници признаваат дека потезите кои ги влече не ги остава рамнодушни Македонците. Никола Груевски е на сите страни, во Брисел, во Трново, Скопје, на Водно, во Охрид, новинарите се опсипани со комуникеа од Илинденска бб и преку нив Македонците се запознати со сите постапки на нивниот сеприсутен премиер.

Никола Груевски, исто како и за време на предизборната кампања за чија оркестрација се интересираа дури и штабовите на американските претседателски кандидати стана вистински мајстор во уметноста на владеењето и комуникациите. „Тој го надминува се' она што ги имавме видено до денес“, пишува колумнистот на еден од најтиражните македонски регионални весници „Република“.

Премиерот кој сака да го промени начинот на владеење, по првите денови поминати на Илинденска бб изгледа дека успеа, барем засега. Тој не го слуша државниот апарат, техноструктурите, кои во една технократска да не речеме бирократска држава како Македонија, сака да провери се', Груевски секојдневно испишува по едно поглавје од уметноста за владеење. Македонските коментатори се согласуваат дека тој веќе успеа во едно: да му завидуваат. На последниот самит на Нато во Охрид, тој ја претстави Македонија во одлично светло и лобираше за прием во светската безбедносна организација иако тоа не беше на агендата. Заедно со министрите, без разлика на полемиката предизвикана во Македонија, спроведува компјутеризација на училиштата во Македонија. Тој е еден од творците на даночната реформа во Македонија. Начинот на неговото делување е одраз на еден нов стил на владеење.

На внатрешен план неговиот стил исто така ги дезориентира Македонците. Изборот на социјал-демократот Ивица Боцевски за гласноговорник на Владата, иако главниот збор го има Груевски, потоа на Габриела Коневска Трајковска (без политички стаж) за вицепремиер и раководител со секретаријат за европски прашања, кооптирањето на млади кадри, како Зоран Ставревски и Миле Јанакиевски, назначувањето на еден од ретките „преживеани“ политичари од социјализмот во Министерството за правда ја докрајчи македонската опозиција.

Груевски не ги заборави ни обичните Македонци. Тој беше со селаните кога им беше најтешко - кога оганот, беснеејќи по локалните шуми, пламтеше пред нивните черги. Премиерот на македонската држава не запира никогаш – тој беше со јуниорските репрезентивци во мал фудбал за да им го честита трофејот, а на 2 јуни на скопското сајмиште на концерт на Зубин Мехта, чија организација ја побара лично тој.

Гледајќи го како владее и работи се добива впечатокот дека неговите министри имаат многу мака да го следат. Министрите мораат да се задоволат со улогата на извршители на програмските определби на Груевски. Тие што се сведоци на апсењата од висок профил, и покрај негодувањата, видоа дека македонските граѓани го одобруваат ловот на криминалците. Анкетите велат дека конечно во Македонија се врати оптимизмот.

Пред ваквата раздвиженост на премиерот, македонските набљудувачи на политичката сцена, како коментаторот на „Република“ се запрашуваат:

„Дали Никола Груевски е човекот кој прави премногу или човек кој се сака самиот себеси премногу? Би рекле, дека тој е политичка ѕверка хранета со чувството за стратегија, со тактичката грижа и жедта за резултати, кој оди нанапред не барајќи да се заштити“. Накратко, како што пишува „Република“, Груевски ја презема одговорноста за сите негови и за потезите на на Владата. Затоа работливиот Груевски го зафаќа целиот медиумски простор. Македонците можат да следат како се пилотира државата, речиси во директен пренос.

Хакирањето заврши. Благодарност до Котле за идеите.

Вчера го купив најновиот број од магазинот Авангарда. Ова е третиот број. Првиот го купив дека е прв, вториот за да му дадам поддршка на Зоран, третиот за да видам дали ќе продолжам да го купувам.

И навистина, првиот број пријатно ме изненади со убавиот изглед. Она што веднаш може да се види е дека тимот кој работи за Авангарда посветува големо внимание и вложува многу труд во дизајнирањето и изгледот на списанието.

Јас не сум некој експерт за брендови, но ми се чини дека тоа што одбрале (барем до сега) да имаат исти насловни страници (со половина од женски лик), е добар трик. Списанието добива препознатлив изглед.

Она што некако ме разочара во првите два броја беше содржината. Едноставно не најдов нешто што можам да прочитам, што доволно ќе ме заинтересира. Во третиот број го барав токму тоа. Но, ново изненадување при првото фаќање на списанието во рака. Последниот број е значително потенок од претходните, што со оглед на истиот броја на страници значи помалку квалитетна хартија. Не дека хартијата е пресудна за успехот на еден печатен медиум, но ми се чини дека промената од повисок кон понизок квалитет на хартија може да биде знак на финансиски потешкотии. Ако тоа не е случај, тогаш прилично е глупаво да ја менуваш хартијата после 2 броја.

Во однос на содржината - еве некако се фатив како прочитав повеќе страници од списанието. Сепак ми останува чувството дека тоа не е тоа. Во основа имам два проблема со содржината (не броејќи ги страниците посветени на фотографии од храна и сл.): 1. најголем број од текстовите може да се прочитаат и во други печатени медиуми во даден момент. Не сум гледал телевизија одамна но знам дека САФ имаат некоја нова емисија и спремаат албум. Сигурно оваа тема ќе ја покрие и Теа и додатоците како Антена или Викенд. А да бидеме реални нема некои посебно спектакуларни прашања што Авангарда може да ги постави, а Теа или другите не можат; и 2. (како што разговарав со моите пријатели) списанието на поставува прашања. Некако недостасува оштрица која ќе сече таму-ваму.

Навистина не знам која е мисијата на списанието и не знам која е целната публикаа, а ми се чини дека јас не сум дел од неа. Повеќето работи што се внатре, сум ги видел, прочитал, разгледал на Интернет. Она што го сакам од печатено списание од ваков калибар е некаков поинаков поглед, поставени прашања, критички осврт на тоа што ни е достапно. На пример, читајќи го текстот на Дарко за МајСпејс во бр. 2
некако ми дојде да допишам пасус-два за општествените импликации на МајСпејс и другите места за социјално вмрежување.

Па, дали ќе продолжам да го купувам магазинот? Веројанто ќе му дадам уште една шанса на есен.

Хеј... додека го допишувам ова почна Бушава азбука на МТВ1. Секоја чест. :)

Веста што особено ме израдува оваа недела е дека во Скопје излегол нов магазин - Авангарда (avantgarde), чиј уредник е Зоран Зафировски.

Издавањето на магазин е дамнешна идеја на Зоран. Почетоците се уште во студентските денови, кога и јас му помагав. Тесктот за Вилијам Гибсон кој ми стои на блогов беше наменет за тогашниот прв број. Тогаш тој проект не се реализираше воглавно заради недостатокот на пари, што беше и поприлично разорачување бидејќи и јас, како и Зоран, бев gung-ho за идејата.

Така, денес ми е многу мило што Зоран никогаш не се откажа од својот сон да издаде нов магазин во Македонија. Се надевам дека овој пат проектот ќе биде успешен. Честитки!