Се вратив дома после СподелиЗнаење и земав да го разлистам весникот. Гледам, ФИООМ дистрибуирале некое книже, како записник, од трибината што ја организирале за Македонија пред и по Букурешт 2008. Сѐ познати имиња зборувале таму. да не ги набројувам сега.

Го листам тоа и ми текнува на еден текст од Лоренс Лесиг што го читав летоска. Како што сите добро знаат, Лери престана да се занимава активно со CreativeCommons и веќе започна нов проект што се вика Change Congress. И во текстов, тој објаснува зошто си оди, што го натерало да го промени фокусот на неговите активности. Вели тројца луѓе се заслужни барем за инспирацијата за тој чекор. Еден од нив е Барак Обама - демократот кој се бори за претседателска номинација. Да не преведувам:

Six months ago, I was reading Obama's (really excellent) latest book. In the beginning of the book, he describes his decision to run for the United States Senate. At that point, Obama had been in politics for about 10 years. Ten years, he reflected, was enough. It was either "up or out" for him. He gambled on the the "up." We'll see how far he gets.

Ми текна на ова додека го листав тоа книжето. Го листав и се сепнав. Ги гледам имињата и сфаќам дека кај нас нема „up or out“. Речиси сите политичари и други јавни лица, и по 10 и по 20 и по 50 години, си се на старите добри (платени) позиции.

Така се повеќе ми се чини дека е време за „Промени ја државата“. Не, не заговарам реформи како Лери во САД. Едноставно мислам да си ја сменам државата и место оваа да одам во друга.

Веќе подолго време не свирам активно. Имам две електрични гитари и две појачала кои 99% од времето ми фаќаат прашина дома.

Еве дел од нив:

Ако има млади бендови на кои им треба опрема, ги давам сите заедно за 300 евра. Може и да се пазариме парче по парче, ама тоа ќе биде и некако посложено.

(Лична забелешка: Јас сум против градењето на црква на плоштадот и трошење на пари од даноци за црковни/религиозни цели. Сметам дека црквата е еден од главните генератори на поларизацијата на нашето општество и сум pro-brain-drain ако Македонија продолжи да се движи кон средниот век.)

Во моментот кога почнувам да го пишувам ова петицијата на Интернет против градењето на црква на плоштадот во Скопје има 1976 потписи: врска.

Пред некое време слична акција имаше во Загреб: врска. Па првото прашање што ми падна на памет е дали овие луѓе ќе го дадат својот потпис и на хартија доколку иницијативата од Интернет се пресели на улиците (и плоштадот) на Скопје?

Значи треба да видиме дали со градењето на црква со пари од даноци се нарушува некако нашето „право на град“ и дали сето ова има некакви пошироки импликации.

Првото прашање е дали владата треба да дава пари за градење на црквата, а одговорот би требало да е не. Ова вееќе е добро образложено на други места. Сепак, ми се чини дека ако денес има референдум во Скопје или општина Центар за тоа дали треба да се гради црквата со пари од буџетот, ќе победи опцијата „за црквата“. Мислам дека црквата добро си ја врши својата работа во однос на привлекување верници, а соработката со другите конзервативни центри во Македонија дополнително придонесува за нивниот успех. Тажно е што поголемиот дел од поддршката за овие доаѓа од младите граѓани на Македонија, но како и се друго и ова е наопаку во земјава. Толку од изненадувањето.

Второто е поврзано со односот влада-град-општина и дуп, маркичка и сл. Спорниот момент на локацијата на објектот, мислењата на експертите за урбаниазам, архитектите и другите релевантни лица скоро и да не одекнува во јавноста. А и зошто би, кога најголем дел од тие луѓе некогаш биле во некоја општина, влада, комисија и таму пренамениле маркичка и некој Петко и Станко наличиле потоа зграда. Урбана мафија и сето тоа. Па ако може секој со малку повеќе пари да си среди услови за градење на најневеројатните места низ градов, зошто да не може Владата да направи црква (и џамија) на плоштадот (и карши него)? Баш се надевам дека некој од експертите ќе даде одговор на ова прашање.

Ова е точката каде што се гледа дека нашето „право на град“ одамна е нарушено. Секаде се гради без план, новите згради често се вселени а уште немаат фасада, се уриваат и окупираат тротоари и други заеднички површини, се паркира кој каде ќе стигне... итн. Како уште една градба, макар била на плоштадот - до и така спорниот „Лумикс“, ќе смени нешто во целата слика?

Ми се чини дека дебатата за црквата на плоштат набрзо ќе биде стеснета, дури и можеби ќе исчезне од јавноста. Малку има за дискусија кога Македонија веќе подолго време само на хартија е секуларна држава.

Интересно во Загреб, зад барањето на „правото на град“ застанале некои невладини организации. Не можам да видам кои би биле тие што во Скопје би го направиле истото.

Мислам дека на плоштадот на Скопје нема да има потпишување на петиција и протести, туку осветување на црква.

Освен ако Фуере не ни каже дека таа ќе биде пречка за ЕУ.

Фотографии на Фликр.

Среќна нова 2008. :-)

Зошто да не?