Македонија само што воведе построги законски казни за „пиратерија“. Измените на кривичниот законик се во Службен весник на Р. Македонија бр. 7 од 15.01.2008 година.

Истовремено шведските парламентарци јавно се залагаат за декриминилизирање на споделувањето на датотеки (file-sharing): врска, а на ниво на ЕУ зелените партии исто така имаат своја кампања: врска.

Сигурно ли одиме накај ЕУ?

П.С. http://wiki.lugola.net/Пиратска_партија

Goodbytes блогирал за развојот на настани во телевизискиот свет, па ми текна на приказната од Слободна култура на Лоренс Лесиг. Да не преведувам:

Cable TV

Cable TV was also born of a kind of piracy. When cable entrepreneurs first started wiring communities with cable television in 1948, most refused to pay broadcasters for the content that they echoed to their customers. Even when the cable companies started selling access to television broadcasts, they refused to pay for what they sold. Cable companies were thus Napsterizing broadcasters' content, but more egregiously than anything Napster ever did--Napster never charged for the content it enabled others to give away. Broadcasters and copyright owners were quick to attack this theft. Rosel Hyde, chairman of the FCC, viewed the practice as a kind of "unfair and potentially destructive competition." There may have been a "public interest" in spreading the reach of cable TV, but as Douglas Anello, general counsel to the National Association of Broadcasters, asked Senator Quentin Burdick during testimony, "Does public interest dictate that you use somebody else's property?" As another broadcaster put it, "The extraordinary thing about the CATV business is that it is the only business I know of where the product that is being sold is not paid for." Again, the demand of the copyright holders seemed reasonable enough: "All we are asking for is a very simple thing, that people who now take our property for nothing pay for it. We are trying to stop piracy and I don't think there is any lesser word to describe it. I think there are harsher words which would fit it." These were "free-ride," Screen Actor's Guild president Charlton Heston said, who were "depriving actors of compensation." But again, there was another side to the debate. As Assistant Attorney General Edwin Zimmerman put it, "Our point here is that unlike the problem of whether you have any copyright protection at all, the problem here is whether copyright holders who are already compensated, who already have a monopoly, should be permitted to extend that monopoly.... The question here is how much compensation they should have and how far back they should carry their right to compensation." Copyright owners took the cable companies to court. Twice the Supreme Court held that the cable companies owed the copyright owners nothing. It took Congress almost thirty years before it resolved the question of whether cable companies had to pay for the content they "pirated." In the end, Congress resolved this question in the same way that it resolved the question about record players and player pianos. Yes, cable companies would have to pay for the content that they broadcast; but the price they would have to pay was not set by the copyright owner. The price was set by law, so that the broadcasters couldn't exercise veto power over the emerging technologies of cable. Cable companies thus built their empire in part upon a "piracy" of the value created by broadcasters' content.

Додека нашите смислат нешто паметно (ух, сега ли сме како САД во 1948?), уште CableTel останува да ги скине А1 и компанија и да пушти преводи на странските канали.

Фотографии на Фликр.

Среќна нова 2008. :-)

Земено во просек имав лошо искуство на Економскиот факултет во Скопје каде ги завршив моите студии пред неколку години. Па не сакам да го правам тестов (мртва врска) за да не одговарам со пристрасност.

Но, можеби блогов има некои случајни читатели кои сега студираат, па еве шанса да стават некои од работите кои ги учат во малку поширок контекст. Ако некој го направи тестот (врска погоре), може да ми пише на е-пошта.

Инаку, тестот е од (популарниот, но не-мејнстрим) adbusters магазин. Таму баш пред неколку миниту прочитав еден интересен текст (во два дела): (мртва врска).

Сега продолжувам да копам по архивите.

Овој пат, во медиумскиот избор ве водам до две статии од Утрински весник од 25.12.2007 г. (една, друга).

Првата е од насловната страница и продолжува на стр. 7, а втората е угодно сместена на стр. 4.

Првата е за тоа дека Стопанската комора понудила награда, ако Владата го исполни ветеното. Новинарот вели:

Не дознавме дали предлогот го смета за непристоен, бидејќи практично Владата ќе треба да се награди самата себеси за нешто што и' е работа, или, пак, во духот на новиот пристап дека „молчењето значи прифаќање“, што ќе се практикува во новите законски прописи всушност, значи одобрување на предлогот.

Обратете внимание на првиот дел: нешто што е работа на Владата. Што е тоа нешто? Тоа е: раст на БДП од 6,5 отсто, инфлација 2,5-3 отсто, зголемување на вработеноста за 4 отсто, пораст на продуктивноста за 4-5 отсто и странски инвестиции од над 400 милиони долари.

Мислам дека човек не треба да биде голем стручњак за да увиди дека малку е глупаво Владата да се обврзува на вакви работи (иако ова го правеле сите наши Влади). Од горните точки, инфлацијата веројатно е единсвената валидна и можеби придонес кон странските инвестиции, но сето друго е нешто што би требало да се очекува од приватниот сектор во еден капиталистички систем. Зар владата ќе зголеми раст на БДП преку зголемена работа на администрацијата? Или пак вработеноста ќе порасне со отварање на уште неколку државни агенции и министерства?

Иако е сето ова малку чудно, очигледно е дека бизнис заедницата е ОК со тоа - и повеќе од ОК, спремна е да даде награда (која сама по себе е друга приказна) Но, што има во следната статија? Па таму бизнис заедницата се жали од зголемената државна интервенција во економијата, набројувајќи случаи како откуп на грозје или маржа на лекови. Па што ќе каже бизнис заедницата, ако треба да плаќа зголемени даноци за да има пари за плати за уште 4% невработени кои би завршиле во државна служба?

Можеби само мене ми е чудно, но овие работи ми се чинат контрадикторни. Кој ли само лудува? Дали новинарите, дали Владата, дали бизнисмените?

П.С. Огласот од пред еден ден уште важи. :-)