Cinedays и авторските права

Tags: 

Денес почнува фестивалот на европски филм Cinedays. Покрај другите активности во врска со овој фестивал, на втората страница на програмата ќе прочитате и за нивната борба против пиратеријата.

CINEDAYS СЕ БОРИ СО ПИРАТЕРИЈАТА!
Со секое донирано пиратско ДВД на билетарниците на кино салите во кои се одржува фестивалот, наместо регуларните 150 денари вашиот билет ќе ве чини само 50 денари.

Сега, има повеќе прашања што се интересни за разгледување од оваа кампања, но првото што мене ми падна на памет е кому е таа насочена?

Одам на Cinedays секоја година и таму доминира млада публика - публика што е доволно вична во технологија за да набави пиратска копија од некој филм и доволно храбра за да не мисли премногу за законските импликации од тоа. Па која би била мотивацијата тогаш?

Пари.

Ако сакам да гледам 10 филма на овогодинешниот фестивал, ми требаат 1500,00 денари по нормални цени. Но ако донесам 10 дискови со нарежан филм, тогаш ми требаат само 500,00 денари. Не ги знам цените на дисковите, но да речеме дека може да се купат 10 дискови за цена од 20,00 ден еден. Да речеме исто така дека филмови веќе имам на дискот на компјутерот, или дека ако треба да симнувам нови тогаш тоа е во фиксниот трошок за интерент што секако ќе го платам.

Крајниот резулатат: 10 филмови за цена од 700,00 денари или заштеда од 800,00 денари со истовремено поттикнување токму на активноста што кампањата сака да ја намали.

Arrrrrghhhhhhhhh Cinedays и добредојдовте во пиратските води.

Европската комисија за интелектуалната сопственост во Македонија 2010

Tags: 

4.7. Chapter 7: Intellectual property law

Some progress has been made on copyright and neighbouring rights. A new Law on
copyright and neighbouring rights was enacted with an aim to reach alignment with the
Enforcement Directive. Following best international practice, copyright royalties will be
calculated on the basis of the income instead of the profit. The website of the Ministry of
Culture on copyright protection is now regularly updated. The decisions of the Ministry of
Culture to suspend the activities of two of the three collective rights management (CRM)
societies were annulled following a decision of the Administrative Court. However, the
Ministry of Culture did not reinstate these two CRM societies’ licences. Only the Association
for Protection of Copyright on Musical Works (ZAMP) is currently active. The unit
responsible for copyright in the Ministry of Culture remains understaffed, with only four
employees. In the area of copyright and neighbouring rights the country is moderately
advanced.

Further progress has been made in the area of industrial property rights. The Criminal Code was amended to better define intellectual property rights (IPR) infringements and to increase the maximum prison term to five years. The country ratified the Patent Law Treaty, the
Vienna Agreement for establishing an international classification of the figurative elements of
marks, the Singapore Treaty on the law on trademarks, the Lisbon Agreement for the
protection of appellations of origin and their international registration, and the Protocol
amending the Agreement on trade-related aspects of intellectual property (TRIPS). The
staffing of the State Office for Industrial Property (SOIP) remains sufficient even though it
has decreased from 34 to 32 in 2010. Activities to raise awareness of IPR issues were held in
cooperation with the World Intellectual Property Organisation (WIPO), the European Patent
Office, the European Patent Academy, the Skopje Law Faculty, and the Academy for training
of judges and prosecutors. In the area of industrial property rights the country is well
advanced.

Some progress can be reported as regards enforcement. The national strategy for intellectual property is being implemented. The Coordination Body for Intellectual Property (CBIP)
adopted its operational programme for combating piracy and counterfeiting. The CBIP
continued to take regular action throughout the country and seized about 130,000 counterfeit
products and closed 10 outlets in 2009. Information about the activities of the CBIP is
published monthly. Goods seized were mainly counterfeit audio/video CDs, clothing,
cigarettes and alcohol. Those goods that were the subject of a court decision were forwarded
to the Agency for Managing Confiscated Property and publicly destroyed. A group of
customs officers was trained to specifically deal with combating counterfeiting and piracy.
State market inspectors received training to recognise counterfeit products. However, the
division of competences between the law enforcement institutions is not clear. Awareness of
the health and safety risks of counterfeit pharmaceutical products is limited. A reliable
enforcement record is still missing. A system for exchanging data between the law
enforcement institutions has yet to be established and the method for collecting statistical data
on enforcement is underdeveloped. Counterfeit channels are rarely traced and little was
undertaken to eradicate the top of the counterfeit pyramid. The number of misdemeanour,
civil and criminal proceedings remains unsatisfactory. Only 23 out of 98 cases dealt with by
the specialised IPR departments of the 13 basic courts were completed in 2009. Fines of up to
€ 1,000 were imposed on legal entities. Criminal and misdemeanour charges were pressed
against individuals, but the selling of counterfeit products on temporary stalls continued.
Cooperation with the Agency for Managing Confiscated Property has been established. As
regards enforcement, the country is moderately advanced.

Conclusion

Some progress has been made in terms of the IPR legal framework. A new Law on copyright
and neighbouring rights was enacted. Law enforcement institutions cooperate, but the division
of responsibilities over IPR enforcement is unclear. The CBIP took regular action; however,
counterfeiting and piracy remains widespread and fake products continue to be sold in the
main streets, markets and outlets. The track record on investigation, prosecution and judicial
handling of piracy and counterfeiting is not satisfactory. The level of awareness of intellectual
property rights among the public remains low.

Од: http://ec.europa.eu/enlargement/pdf/key_documents/2010/package/mk_rappor...
Види и за 2009.

Реторика на истребување

Tags: 

Во оние ретки прилики* кога го посетувам Окно на мониторот најчесто се појавува некоја колумна од автори (под псевдоним или не) во врска со тековната ситуација во македонското општество.

Досегашниот впечаток е дека тие текстови се опозициски, т.е. воглавно се напишани како критика на моменталната влада, власт, политика, идеологија. Окно и луѓето формално или неформално околу него, кои имаат некакви односи или врски (како ГЕМ на пример), сакаат да се прикажат себе си како некаква граѓанска опозиција - за разлика од политичката (што е отелотворена во политичките партии) и инсистираат на независност.

Проблемот што јас го имам со сето ова е следен:

Штом почнам да читам некој текст најчесто (значи не велам секогаш) читам говор, обраќање кое многу не се разликува од било која прес-конференција на политичките партии. Ова е видно не само во текстовите кои се појавуваат на Окно, туку и во коментарите што се објавуваат под нив. Нема различен јазик помеѓу војниците од двата табора (тие кои го фалат и тие кои го кудат авторот на некој текст или изнесените ставови).

Ако владејачката и опозициската партија можат да си дозволат една ваква реторика на истребување во битката за фотељите, и ако јавноста може тоа да го прифати за нормално, и ако условно речено граѓанската дебата не носи ништо ново, тогаш која е поентата?

Јас (веројатно и многу други) ќе седам на страна и ќе се чудам на времето и ресурсите што се трошат, а веројатно и ќе чекам да видам кој ќе победи.

Ако мојата цел беше да организирам или поттикнам некакво граѓанско движење за хм... подобро утре, тогаш првата точка на дневниот ред ќе ми беше да формулирам некаква идеја и да пробам да ја обединам заинтересираната јавност зад неа. Немаше да го правам тоа преку вербално унаказување на сите други кои се, не се, или едноставно ги заболе за таа идеја.

Мислам дека ова е важна лекција што треба да се научи.

*Велам ретки бидејќи имам проблем со тоа дека од страницата преку rss/atom каналот не доаѓаат целите текстови, а имам впечаток дека и така како што доаѓаат - доаѓаат со планирано доцнење. Претпоставувам дека што и да се прави - се прави за да се привлече публика на страницата. Но, идејата дека читателите треба да го најдат текстот, а не тој нив, на интернет, во денешно време, ми се чини комплетно утната.

Брод за кукли

Tags: 

По пофалбите што ги прочитав за претставата „Брод за кукли“, бев да ја гледам пред некој ден.

Мојо коментар е: речиси добра.

Два дена размислувам која компонента на квалитет прави некое дело да биде едноставно „добро“, но некако без успех. Во претставата нешто ми фали за да кажам дека е едноставно добра.

Идејата да се користат приказни за деца за да се истражуваат женски прашања е одлична. Во играта беше видлив напорот да се направи добра претстава. Од друга страна, викањето секој пат кога треба да се направи поента е напорно и досадно, а да се каже кур на сцена не е некое табу.

Дефинитивно нешто ми фалеше во претставата - или - сите курови беа вишок.

TEDxSkopje и НПСС: битката за внимание на акронимите на интернет

Tags: 

Оваа година отприлика во исто време почнав да „работам“ на два проекти. Едниот е TEDxSkopje. Тој ќе кулминира, со настанот во МКЦ, утре. Другиот е Националната политика за слободен софтвер (за) која треба да (се) изоди уште пат.

TEDxSkopje и НПСС не можат да бидат поразлични.

Првиот е приватна иницијатива. Воглавно е поддржан од приватни ентитети (освен МКЦ). Не е екслузивен - може да има и други како него. И малку е релевантен во поширокиот контекст на македонското општество - освен замислената идеја дека презентации во стилот TED можат да го подигнат нивото на дебата, нема нешто посебно друго. Сепак, TEDxSkopje речиси целосно и скоро постојано е под будното око на (интернет) јавноста за сите фалинки. Речиси и да немам сомнеж дека утре уште по првиот говор ќе биде пекол на Twitter и слично.

Вториот е јавна иницијатива. Вклучено е Министерството за информатичко општество, фондацијата Метаморфозис и Слободен софтвер Македонија, како носители, а покрај нив и заинтересирани страни од универзитети и бизнис секторот. Текстот се прави еднаш. Нема да има втора верзија до година. Ако биде усвоен ќе биде важен во градењето на информациското општество, а посебно во делот на транспарентноста на ИКТ политиките на државните органи, како и во комуникацијата што тие ја имаат со сите нас. Таа може да биде документ што ќе го обликува идниот развој на ИКТ во државава и сигурно ако успее ќе биде одлична тема за некој TEDx. Сепак, НПСС (и покрај бројните повици за тоа) не е на радарот на интернетската јавност.

Додајте кон ова дека луѓето што на интернет го ловат TEDxSkopje за грешки во чекори се доволно стручни да дадат свој придонес во НПСС и причината за овој тескт ќе ви биде јасна.

Но, бидејќи сум економист, ќе потсетам на тоа дека луѓето се себични. „Својата корист пред сѐ“ - и изгледа дека многумина својата корист ја гледаат токму во TEDxSkopje.

Како некој што го организира TEDxSkopje можам да кажам дека на крај, и покрај сѐ, се чувстувам поласкано. Но, како некој што утре треба да поднесува завршна сметка во ЦРМ, чуствувам должност да потсетам дека шансата за буткање на стандарди и отвореност во е-тинтири-минитри со државата е пред сите вас.

One денар

Tags: 

Изгледа дека со One цело време си должиме по еден денар.

Во континуитет веќе подолго време салдото по секоја платена фактура, видно од состојбата што ја нуди One на интернет, ми е 1 денар. Исто така, барем два пати (на сликата има само еднаш, мал ми е мониторот) One ми наплатил по еден денар дополнително од некои фактури како заостанат долг.

Моменталната фактура е на износ 1.986,00, салдото е 1.985,00, но фактурата исто вели дека должам 1 денар...

Што треба да направам за да се порамниме? Еве не ги барам назад тие 2-3 денари плус што сум ги платил.

Одење во салон е општ неуспех. Луѓето што работат таму ако имаат среќа системот да им работи, не можат да ме најдат во него. Телефонска поддршка хмм.... http://xkcd.com/806/

Еве на крај и една пофалба: морам да истакнам дека конечно овој месец фактурата на One стигна во сандачето пред рокот за плаќање што е навден на неа. Благодарност за ова до надлежните.

Руски читателски белешки

Tags: 

- Eх, драги пријателе! - проговори Базаров. - Како се изразуваш! Гледаш што правам јас: во куферов остана празно место и јас клавам тука сено; така е и со нашиот животен куфер; го полниме со што да е, само да нема празнина.

Од Татковци и деца.

Преводот на МПМ е очајно лош. Но, кога ќе се навикнете дека „с“ е „ѝ“, а „си“ е „сѐ“, се стигнува и до крајот на книгата.

RE: Децата беспомошни без помошно седиште

Tags: 

Па да продолжам по „Медиумите во земјата на (ИТ) чудата... и повеќе“. Денес во „Дневник“ фатив статија за седишта за деца во автомобили.

Меѓу книгите што ги исчитав летово е и Freakonomics и кога ја видов статијата ми текна дека ова е тема која сум ја читал и на друго место т.е. во фрикономијата.

Според Левит и Дабнер, односно, според податоците со кои тие располагаат, седиштата за деца не ја подобруваат безбедноста на децата во автомобилите споредено со обичните вградени автомобилски појаси.

Тоа не го вели текстот на Дневник.

А еве и пар референци:
http://pricetheory.uchicago.edu/levitt/Papers/SeatBeltSolution.pdf
http://www.ted.com/talks/steven_levitt_on_child_carseats.html

Медиумите во земјата на (ИТ) чудата... и повеќе

Tags: 

Денес низ ИТ.мк светот одекна списокот на Глобус за највлијателните личности во ИТ секторот во Македонија. Имаше некои контроверзи во врска со текстот, но не сакам да пишувам сега за тоа. Сепак тоа што вреди да се спомне е дека ова не е прв текст на хм... „старите“ медиуми што го привлекува вниманието на „младината“. Слично беше и со Македонски програми ќе oткриваат грешки во мобилните? Или можеби не! и не, нема пишувам и за прашањата за авторски права и правилата на медиумите.

Туку, за нешто многу поедноставно и поважно. Ако на еден македонски новинар не може да му се верува дека информација што е лесно достапна на интернет, пронајдлива со Google и на друг начин проверлива (а тоа се овие информации како: кој е производител на Ubuntu, или што е функцијата на www.popravi.mk) ќе ја пренесе онака како што треба, тогаш што правиме со другите информации?

Мислам, на крајот на краиштата, и не е посебно важно за јавноста дали навистина, навистина ќе бараме грешки во работата на мобилните, иако ние ќе ја уловиме таа грешка. Но, што правиме со тоа кога еден медиум кој сака да се презентира како медиум со кредибилитет по овакви глупирања ќе напише статија за лекови или храна? Ја следи ли некој работата во овие теми? Има ли блог или што и да е што ќе напише кога утре-задутре весникот ќе излезе од печат со, на пример, некој нонсенс за млекото за бебиња?

Кога ја гледам непрофесионалноста во ИТ текстовите, се плашам за другото.

Страници