активизам

Undefined

Слобода од страв

Tags: 

Уште едно писмо од поштенското сандаче, објавено со дозвола на авторката.

Психологот Абрахам Маслов ја предложил позната пирамида за хиерархија на човекови потреби која ја сочинуваат пет групи на потреби и тоа физиолошки потреби, потребите за сигурност и заштита, потребите за припадност, потребите за углед и почитување и потребите за самоактуелизација. Според Маслов некој потреби се базични и повеќе силни (моќни) за разлика од други потреби. Основата на пирамидата ја сочинуваат биолошките мотиви односно физиолошките потреби како на пример потребата за храна, вода, сон, секс итн. За човекот да ги задоволи повисоките потреби неопходно е да ги задоволи односно реализира потребите кои се наоѓаат подолу во пирамидата. Поинаку кажано, со зборовите од една песна на познатата група САФ: „не се стига далеку кога мора да се јаде“.

Ако физиолошки потреби се релативно добро задоволени, тогаш актуелен станува нов сет на потреби, кои се именуваат како потреби за сигурност и заштита (за безбедност, стабилност, заштита, слобода од страв, од вознемиреност и хаос, потребата за структура, ред, право итн.). Нам ни е потребно да се чувствуваме сигурни и безбедно во нашето семејство, но исто така нам ни е особено битно да се чувствуваме сигурно, заштитено и да бидеме ослободени од страв во просторот, средината односно општеството во кое што живееме.

Дали може да се стремиме кон повисоките потреби, ако ние постојано стравуваме и се грижиме за нашата сигурност? Како ќе се чувствуваме сигурно и безбедно ако полицијата е брутална и убива? Кој нѐ заштитува нас ако полицијата е брутална и убива?

Едни од основните човекови потреби во моментов се фрустрирани и не е случајно што многу луѓе во континуитет преку мирен протест го изразуваат својот став и потребата за ред, почитување на законот и сигурност. Поинаку кажано оваа потреба во моментот е актуелна и доминантна и го мобилизира човековото однесување.

Според Светската здравствена организација, здравјето е состојба на физичка, ментална и социјална добросостојба, а не само отсуство на болест или некаква немоќ. Оттука отсуството на болести не е единствен предуслов за здраво и среќно живеење, туку и амбиентот односно средината (пошироко сфатена) во која живееме и работиме е исто така круцијална за градење на здрави навики и здрав стил на живеење. Нам ни е потребно да живееме во средина во кој не ни се фрустрирани базичните потребни, средина во која сме заштитени од напади, убиства, хаос и средина во која ќе се негуваат хумани вредности.

За да создадеме организирана и сигурна средина мора јасно да го дефинираме концептот на добро и пожелно наспроти лошо и непожелно. Истовремено, да не заборавиме дека доброто се наградува и пофалува, а лошото се критикува и казнува, а не се прикрива.

Преку нудење на јасен концепт за она што е добро, а што лошо презентираме јасни и недвосмислени пораки кон помладите за тоа што се хумани вредности и како да се однесуваат.
Во еден текст кој што неодамна го прочитав е наведена следата мисла од Ниче: „Помнете дека вашата природа не е во вас, туку над вас.“ Да, секој од нас се стреми да се себеактуелизира и да го реализира својот максимален потенцијал, но истовремено одговорноста да човекот и неговата доблест и големина се огледува во тоа да биде буден, проактивен и одговорно да дејствува и да се стреми кон промени и менување за безбедно општество и подобро утре.

~ Даниела Неделкова

Види и:
http://novica.softver.org.mk/node/622
http://novica.softver.org.mk/node/623
http://novica.softver.org.mk/node/624
http://novica.softver.org.mk/node/625
http://novica.softver.org.mk/node/626
http://novica.softver.org.mk/node/627
http://novica.softver.org.mk/node/628
http://novica.softver.org.mk/node/629
http://novica.softver.org.mk/node/630
http://novica.softver.org.mk/node/631
http://novica.softver.org.mk/node/632
http://novica.softver.org.mk/node/633

Во филмовите што ги гледам новинарите се суперхерои и адвокатите имаат граѓанска должност

Tags: 

Многу работи се кажуваат на секојдневните трибини кај спомен куќата на Мајка Тереза. А многу и се појавуваат во медиумите. Прашањето е дали некој слуша?

Знаеме дека има десетици сведоци на случувањата на плоштадот пред две недели. Знаеме дека нивните искази ќе бидат клучни за тоа дали ќе има обвиненија за соучешништво и помагање. Овие сведоци се млади луѓе, кои веројатно немале никакво претходно искуство со сведочење во кривични случаи. Можеби се исплашени или можеби можат да бидат лесно заплашени.

Граѓаните што протестираат можат да направат разни работи, но не можат да дадат соодветен правен совет и да им помогнат да на овие луѓе полесно да се соочат со државните институции во кои довербата е така ниска. Па тогаш, каде се адвокатите, да се понудат во добра воља, со своето искуство и знаење да помогнат да се разреши овој случај? Дали адвокатите исто така имаат граѓанска должност?

И медиумите носат тежок товар. Граѓаните кои секој ден во шест се собираат кај спомен куќата на Мајка Тереза бараат одоговорност од држаните институции и тоа постојано се повторува. Но, дали мора да се потенцираат и други прашања? Имено, зарем одговорност во вршењето на работата не треба да се бара и од медиумите? Иако овие протести директно не се занимаваат со тоа прашање, доволно е да се чујат гласовите на граѓаните кои велат дека не им веруваат на медиумите. А во светот во кој растевме новинарите беа суперхерои секогаш на страната на доброто.

Види и:
http://novica.softver.org.mk/node/622
http://novica.softver.org.mk/node/623
http://novica.softver.org.mk/node/624
http://novica.softver.org.mk/node/625
http://novica.softver.org.mk/node/626
http://novica.softver.org.mk/node/627
http://novica.softver.org.mk/node/628
http://novica.softver.org.mk/node/629
http://novica.softver.org.mk/node/630
http://novica.softver.org.mk/node/631
http://novica.softver.org.mk/node/632

Буре барут

Tags: 

Ни кажува ли нешто тоа што една од најдобрите македонски драми отвара со сцена за полициска бруталност?

(Пауза.)

Ме памтиш? Возев нов црвен форд ескорт. Сите тогаш возеа канти. Ми го удри пикот. Бев со девојка. Сакав да бидам фраер. Ме извади надвор. Ме растури. Мама ми еба. За џабе. За курташак. Со пендрек меѓу нозе. Меѓу нозе, чичко Димитрија. Уште ме боли. Што ти згрешив толку, да си ебеш мамата. Те тужев. Џабе. Кадија те тужи, кадија те суди. Голем фраер беше. Јас бев никој и ништо. Два дена не станав од кревет. Третиот ден станав. Пак се вратив во кревет. Тестисите ми беа потечени како балони. Место јајца, лубеници. Две операции. Неуспешни. Долго време не смеев да погледнам во жена. Ме болеше кога ќе ми се дигне. Немам деца. Ебам ретко, ама лошо.

Види и:
http://novica.softver.org.mk/node/622
http://novica.softver.org.mk/node/623
http://novica.softver.org.mk/node/624
http://novica.softver.org.mk/node/625
http://novica.softver.org.mk/node/626
http://novica.softver.org.mk/node/627
http://novica.softver.org.mk/node/628
http://novica.softver.org.mk/node/629
http://novica.softver.org.mk/node/630
http://novica.softver.org.mk/node/631

За демократскиот амбиент

Tags: 

Зошто се критикуваат протестите?

Член 21 од Уставот на Републиката вели:
Граѓаните имаат право мирно да се собираат и да изразуваат јавен протест без претходно пријавување и без посебна дозвола.

Во таа смисла, нели секои протести се едновремено и засилување на уставните вредности и начела и одраз на демократскиот дух на едно општество?

Граѓаните може да протестираат за што сакаат и ако тоа го прават, тогаш политичарите треба да се горди што создале демократски амбиент за тоа да се случува.

Тогаш, дали протестите ги критикуваат тие што не сакаат демократија?

Повторно цитат за крај: The only way to practice democracy, is to practice democracy. (Од: Ших Ху.)

Види и:
http://novica.softver.org.mk/node/622
http://novica.softver.org.mk/node/623
http://novica.softver.org.mk/node/624
http://novica.softver.org.mk/node/625
http://novica.softver.org.mk/node/626
http://novica.softver.org.mk/node/627
http://novica.softver.org.mk/node/628
http://novica.softver.org.mk/node/629
http://novica.softver.org.mk/node/630

Fear is the mind-killer

Tags: 

Многумина пишуваат за тоа дека актуелната власт им всадува страв на граѓаните: страв од инспекции, од казни, од отпуштања... Низ призмата на овој страв се гледаат изборните резултати, но и ниската посетеност на протестите против полициската бруталност кои веќе десет дена се одржуваат во Скопје и во други градови низ Републиката.

Се разбира, многумина пишуваат за тоа дека вакво нешто не постои, дека стравот е измислица на опозицијата итн.

Ми се чини дека ова може да биде оштра дебата, па да претпоставиме, само за момент, дека стравот навистина владее во Македонија. (Ако второто е точно, тогаш има малку потреба за дебата.)

Значи, ако стравот владее, тогаш вистинското прашање е како да се справиме со системот кој е поставен така за да влева страв. Се разбира, политичките партии ќе речат дека ако се сменат едни, со другите нема да биде така, но тоа не дава одговор на прашањето: „Зошто некој *не* би користел така ефективен систем?“

Завршувам со мисла од Ralph Waldo Emerson: „Fear is an instructor of great sagacity, and the herald of all revolutions.“

Види и:
http://novica.softver.org.mk/node/622
http://novica.softver.org.mk/node/623
http://novica.softver.org.mk/node/624
http://novica.softver.org.mk/node/625
http://novica.softver.org.mk/node/626
http://novica.softver.org.mk/node/627
http://novica.softver.org.mk/node/628
http://novica.softver.org.mk/node/629

Бонус:
http://novica.softver.org.mk/node/603

10 причини зошто да протестираш против полициската бруталност

Tags: 

10. Пешачиш по неколку километри дневно, секој ден во шест, после ручек. Лекарите препорачуваат вежбање по долгите часови пред компјутер, добро е за здравјето, добро е за линијата. Се стегаш за на плажа.
9. Се гледаш со луѓе со кои одамна не си се видел/а во градот и запознаваш нови.
8. Имаш шанса да седнеш на „Илинденска“ бб.
7. Домашните обрвски никогаш не се толку интересни.
6. Го запознаваш градот.
5. Не стоиш на црвено.
4. Имаш за што да зборуваш - протестите се добар conversation starter (а тоа е важно бидејќи).
3. Сите добри девојки се на протест.
2. Домашните ќе те гледаат на ТВ.
1. Полициската бруталност мора да сопре и мора да се воведе надворешна контрола над МВР. Слободата ти е мила, а цената на слободата е вечна будност. Можеби твоите дејства ти се чинат бесмислени, но сеедно мора да делуваш, бидејќи кога и да се направи поделба помеѓу слободата и правдата ниту една од двете не е безбедна.

Види и:
http://novica.softver.org.mk/node/622
http://novica.softver.org.mk/node/623
http://novica.softver.org.mk/node/624
http://novica.softver.org.mk/node/625
http://novica.softver.org.mk/node/626
http://novica.softver.org.mk/node/627
http://novica.softver.org.mk/node/628

За МВР случајот „Мартин“ е расчистен

Tags: 

Дополнето 12.06.2011@18:17 ч.: По целодневно читање на законите (посебно тој за кривична постапка) излегува дека е прилично ризично да му се обраќаме на јавниот обвинител со поднесување на кривична пријава. Имено, има член во КЗ што вели дека за поднесување лажна пријава подносителот може да си заработи своја, а во услови какви што се тешко е да се има доверба дека вакво нешто не би се злоупотребило за акција против граѓаните што протестираат. Во овој контекст останува да се надеваме дека јавниот обвинител ќа ја води преткривичната постапка и истрагата на начин што ќе го одведе до прашањето за соучесништво при убиството на Мартин Нешковски. Останува да видиме.

Но, постои друг закон според кој можеме да се обратиме до ЈОРМ (и впрочем до било која друга институција) ЗАКОН ЗА ПОСТАПУВАЊЕ ПО ПРЕТСТАВКИ И ПРЕДЛОЗИ (Службен весник на РМ бр.82/08 од 8.07.2008 год.)

Член три од законов вели:
1) Подносител на претставка, односно предлог може да биде секое физички лице (во понатамошниот текст: подносител).
2) Подносителот на претставката, односно предлогот не смее да биде повикан на одговорност, ниту да трпи какви било штетни последици поради поднесувањето на претставката, односно предлогот и изнесувањето на ставови и мислења, освен ако со тоа не е сторено кривично дело.

Со горното предвид можеме да му пишуваме на обвинителството за тоа да ја спроведува постапката на начин што ќе ја убеди јавноста дека сѐ е како што треба, да биде транспарентно, да има редовни прес-конференции и слично.

-----

Не знам дали информациите можат да се проверат и во друг медиум и дали е базирана на изјави на претставници на МВР, но оваа вест се појавила вчера додека протестите се одржуваа.

------------------copy&paste од алфа.тв------------------
Нема казна за полицајците кои, според очевидците, му помогнале на специјалецот Игор Спасов да избега од местото каде до смрт го претепа Мартин Нешкоски. Портпаролот Иво Котевски тврди дека полицајците не знаеле оти нивниот колега од специјалната единица ,,тигар,, го уби момчето од Козле.

За МВР случајот е расчистен откако Спасов, по два дена бегство, сам се пријавил во полиција. Раководството на полицијата се амнестира од било каква одговорност-лична,морална или политичка. Денеска Котевски тврди дека за убиството на Мартин се информирале во понеделникот, истиот ден кога портпаролот на МВР тврдеше дека немаат информации за ваков случај.

МВР не го истражува ниту мотивот за убиството. Спасов требало да каже за тоа-вели Котевски. А Тигарот се брани со молчење.

Остана непознато и што, таа кобна ноќ, регистрираа камерите поставени на градскиот плоштад-непосредно до клупата каде е убиен Мартин.

http://vesti.alfa.mk/default.aspx?mid=36&eventid=37947

------------------copy&paste од алфа.тв------------------

Не знам каде на Фејсбук или другде се случува дискусија околу граѓанските протести и идеи за идни акции, но она што може да се направи следно е сите ние да поднесеме кривични пријави до Основното јавно обвинителство во Скопје.

Колку што ми е мене познато за поднесување на кривична пријава не се потребни потписи или слични работи, туку секој може да го направи тоа самостојно. Жарко Трајаноски во свој текст ги има набележано можните кривични дела, а во последниот драфт на петицијата која поминала некаков филтер кај луѓето што протестираат пишува дека одговорност (кривична или друга) треба да се бара и од тие што го помагале полицаецот што е осомничен.

Сигурно има правници меѓу луѓето што протестираат и може да се направи некаков текст. Поентата на ваква активност би било да се прошири протестот кон надлежната институција, но по каналот на која таа нормално и вообичаено функционира. Ако ~500 што протестираат однесат пријава во ЈОРМ тогаш тоа се 500 пријави на кои ЈОРМ мора задолжително да одговори, па макар и одговорило дека не поведува постапка.

Доставувањето на пријавата би се правело отприлика во исто време, така што пред архивата на ЈОРМ да се создаде редица на граѓани кои чекаат да достават документ.

Сето ова ќе биде добро поради најмалку три причини:

Прво луѓето и медиумите ќе видат што се случува и (ако медиумите го пренесат) тоа ќе ја зголеми видливоста на протестот. Не заборавајте дека до вчера имаше граѓани кои не само што не знаеја зошто се протестира, туку не знаеја дека воопшто се случило убиство.

Второ, ќе покаже дека граѓаните што протестираат не се само некои деца што викаат по улици, туку дека се запознаени како функционираат институциите и знаат да се обратат до соодветното место.

Трето, ќе побара почитување на институциите и правилата (законите) и одговорност за постапување од нивна страна што посебно е важно бидејќи во дел протестите се и против тоа што полициските служби како Алфи или Тигри не ги почитуваат правилата и ретко, ако воопшто, сносат одговорност.

Види и:
http://novica.softver.org.mk/node/622
http://novica.softver.org.mk/node/623
http://novica.softver.org.mk/node/624
http://novica.softver.org.mk/node/625
http://novica.softver.org.mk/node/626
http://novica.softver.org.mk/node/627

За стравот од политичките партии

Tags: 

Има што да се учи од холивудските филмови: Во „Јасна и присутна опасност“, Џек Рајан го советува американскиот претседател да не негира дека бил пријател со убиениот соработник на картелот во Колумбија. „Кога новинарите ќе прашаат дали сте биле пријатели“, вели Рајан, „речете им: не, бевме добри пријатели. Така ќе нема што да прашуваат“.

Или со други зборови... сите политички партии го поддржуваат протестот против полициска бруталност. Која е таа политичка партија што јавно ќе изјави дека мисли дека полициската бруталност е ОК?

Овој пат, ние ја поставуваме агендата.

Види и:
http://novica.softver.org.mk/node/622
http://novica.softver.org.mk/node/623
http://novica.softver.org.mk/node/624
http://novica.softver.org.mk/node/625
http://novica.softver.org.mk/node/626

Пораки од моето сандаче за писмата до пратениците и Мартин Нешковски

Tags: 

Следново го добив по е-пошта од мој пријател од Обединетото Кралство - Игор Граматиковски. Неколку поенти од негова страна зошто е потребно да им се обратиме на пратениците. URL-ата што се во текстот ги додадов јас.

-----------------------------

Новица,

Сакам да ти ја поздравам иницијативата за барање на конкретни акции и одговорност од страна на (идните) пратеници.

Не знам воопшто каква е практиката сега во Македонија, зашто одамна не живеам таму, но сакав да споделам некои искуства од Обединетото Кралство.

Мојот парламентарен претставник е Гленда Џексон, која некои од вас ќе ја знаат како глумица со добиен Оскар (генерација на родителите на моите родители). Во една прилика испратив писмо до нејзината канцеларија, барајќи поддршка за една моја активност – и добив телефонски повик од неа лично веќе следниот ден. Тогаш направив мало истражување и дознав дека сум бил исконтактиран не бидејќи беше изборна година, туку дека тука е законска долнжност на секој Парламентарец да одговори на секое баранје на нивен гласач – или лично или преку вработен во нивната канцеларија.

Покрај тоа, овдека е вообичаена практика (не знам дали е и законска должност) секој член на парламентот да држи редовни сесии со своите гласачи (нешто како ‘Консултации’ во МКД на факултет), и тие се одржуваат барем еднаш месечно – каде граѓаните доаѓаат со свои идеи, мислења и за жал најчесто – поплаки.

Сега, за да не испадне дека ја идеализирам ситуацијата, Гленда и јас не се сложивме и имавме 15 мин. непријатен разговор, во кој според мене, се покажа нејзиното непознавање на меѓународното право и политика, но нејсе – нејзината партија изгуби еден глас.

Многу поголема поддршка добив од мојот претставник во Европскиот Парламент, со кого сѐ уште сум понекогаш во контакт.

Сакам да испратам и голем поздрав до сите мои поранешни сограѓани, кои изразија несогласуванје со праксата на полициска бруталност во Македонија, и покажаа желба за борба и промени. А тоа самото е поголемо од идејата за поддршка на било која партија или дневна политика.

Поздрав,
Игор

„The only thing necessary for the triumph of evil is for good men to do nothing.“

--- Edmund Burke (1729-1797)
-----------------------------

Види и:
http://novica.softver.org.mk/node/622
http://novica.softver.org.mk/node/623
http://novica.softver.org.mk/node/624
http://novica.softver.org.mk/node/625

Make or brake за протестите

Tags: 

Make or brake за протестите - ќе биде тоа викендов.

Прво е соочувањето дека протестите не треба да бидат за правда за Мартин, оставка, казна за осомничениот и слично. Ова се краткорочни прашања кои (очигледно) власта нема (пре)голем проблем да ги испорача: правда ќе има, осомничениот е однесен во суд како и сите други, со маскирана полиција итн... ќе има судење, ќе биде брзо. Исходот може да биде секаков, од ослободување поради психолошки проблеми, до казна затвор... во секој случај судот ќе испорача правда.

Затоа протестите треба да бидат за нешто подолготрајно. Како што изгледа сум рекол повеќе пати, стопирање на полициската бруталност е некоја таква цел кон која може да се работи или пак поголема контрола над полициските работници од страна на разни, вакви, онакви институции.

Но, со ова заедно оди и соочувањето со тоа дека прашањето за (цивилното/граѓанското) надгледување над МВР и нивната одговорност пред правдата политичко прашање (како што беше твитано од Дамјан). Тоа ќе биде тешко да се објасни, особено пред мнозинство на луѓе што лесно ја поистоветуваат политиката со партиите.

Ако ова се преброди, тогаш артикулирањето на една јасна цел / парола / повик е многу важно. Нешто што ќе биде лесно да се каже набрзина, но доволно отворено на дополнителни објаснувања доколку луѓето сакаат да слушаат. Ако речам „Стоп за полициската бруталност“ или „Цивилна контрола на полицијата“, тогаш го даваме одговорот на новинарското: „зошто / за што протестирате?“

Како мислиме тоа да се постигне е друго, дополнително прашање. Можеме да не се согласуваме за сите начини како на пример цивилно да се контолира полицијата: некој ќе рече преку општините, а некој преку невладините организации. Иако ова е широка дебата, формулирањето на овие точки ќе зависи од тоа чија агенда ќе превладее на дебатите помеѓу луѓето што протестираат.

Да, луѓето имаат агенда. Ние сега не знаеме сѐ, но во група од 500 - 1000 луѓе сигурно има такви што гледаат шанса за пробив во кариера (политичка или друга), за фаќање на проектче за организацијата каде што работат, за промовирање на левичарски или десничарски идеи... итн. Затоа многу е важно луѓето што се фаќаат за микрофон/мегафон и што се обраќаат кон групата заради некоја цел да се легитимираат пред протестната јавност. (Јас го направив тоа пред да почнам со моите барања до идните пратеници).

Потоа, протестите мора да завршат пред да се издишат. Иницијативата треба да премине во омасовување. Собирањето на улица може да биде нешто што ќе се прави еднаш неделно за да се види до кај сме со работата, но вистинските активности треба да бидат меѓу луѓето што не се дел од оваа иницијална каписла, кои мислат дека нема за што да се бунат сега, кои не се запознаени со проблемот на полициска бруталност, или кои мислат дека бруталноста на полицијата не е воопшто проблем. И тоа се луѓе кои најверојатно не се на интернет. Значи работата треба да се пренесе во физичкиот свет.

На крај, активностите треба да бидат насочени кон поединечен ангажман на луѓето. Веќе утврдивме дека не е толку тешко да се соберат потписи, нити е посебно тешко да се собере група што ќе блокира крстосница. Меѓутоа, тешко е да се поттикнат луѓето да бидат храбри и самостојни. Проблемот со злоупотребата на моќ е постои, меѓу другото, и поради тоа што се очекува дека луѓето нема да се бунат. Не можам да го најдам текстот сега, но денешните печатени медиуми носеа вест дека во земјава постои некој центар за поплаки, но во кој воглавно никој не се поплакува бидејќи на сите им е страв.

Затоа, сосема точно затоа, мислам дека испраќањето на писма од лично име (било тоа ова што веќе го објавив на блогов или некое друго) е важно и како промена на ритам и како покажување на желба за надзор на политичарите, и како омоќнување на луѓето.

Постојат, истот така, и бројни оперативни работи што треба да се направат. Но овие се полесни за договарање штом работата ќе биде поставена на здрави нозе.

За крај, никогаш не заборавајте дека чекаат да направиме грешка во чекори. И тогаш шансата ќе биде пропуштена.

Види и:
http://novica.softver.org.mk/node/622
http://novica.softver.org.mk/node/623
http://novica.softver.org.mk/node/624

Страници