Не се сеќавам зошто точно сум почнал да го пишувам ова (пред околу еден месец), ама белешкиве стојат и зошто да не се објават (какви-такви).

Насловот е поговорка која често се врти по скопските улици за време градежниот бум (се разбира).

Слична поента се открива во „Диво месо“ од Горан Стефановски (сцена 8):

Димитрија: Ти ќе продаваш тоа што самиот ќе го спечалиш и изградиш. Овде не чепкај. Ова е мое.

Стево: Ќе ни биде платено и преплатено.

Димитрија: Никој мене не може да ми плати. Кој ќе ми ги плати нозеве? Од оваа чатија паднав.

Стево: Не зборуваме сега за нозете.

Димитрија: Ете, јас мислам дека токму за нозете зборуваме. И само за нив.