Секое предавање за стартапи вклучува охрабрување дека неуспехот е дел од процесот на правење бизнис. Инвеститори кои што држат предавања велат дека попрво би вложиле во некој со просечна идеја и неуспешно искуство, отколку во некој со супер идеја и без искуство на пораз во бизнис светот. Падни седум пати, стани осум пати или слични источни поговорки се користат да се илустрира процесот до стигнување до успех преку неуспеси.
Сепак, освен ако не наоѓам голема дискусија некаде, ми се чини дека во Македонија има многу малку податоци и дискусија за тоа зошто стартапите не успеваат. Со планот стартапите да бидат еден од главните двигатели на економски раст во Македонија, поддржани од државни институции како Фондот за иновации и технолошки развој (ФИТР) кој што дизајнира програми и политики за инвестирање, прашањето за неуспех би требало да добие поголемо внимание.
Разбирањето на причините за неуспех може да има советодавна улога за државните програми за финансирање и за другите сегашни и идни стартапи. Ова е од посебно значење ако причините за неуспех најчесто не се лоцирани внатре во фирмите (на пр. лош менаџмент), туку надвор во околината во или со која што тие работат (на пр. високи кирии за деловен простор). ФИТР и другите државни институции што помагаат во спроведувањето на програмите за економски раст, на проблемите кои што се од внатрешна природа кај компаниите, можат релативно полесно да понудат решенија (како на пример обуки за подобрување на менаџерските способности, подобрување на меѓучовечки вештини, учење на други потребни знаења итн.). Но, работите стануваат многу покомплицирани ако треба да се интервенира во работи што не се во директна надлежност на државните институции кои примарно работат со стартапи. Затоа податоците за неуспех може влијае и на други државни политики.
Ако на пример, стартапите не успеваат поради тоа што не можат да најдат дополнителни програмери за да ги испорачаат производите што ги ветиле на пазарот, а тоа како последица го попречува економскиот раст, тогаш ФИТР ќе може да го советува Министерството за образование за промена на образовни програми. Ако пак скапите кирии или недостатокот на деловен простор во Скопје се проблем, тоа може да биде сигнал за градежниот сектор или за локалните власти од други градови кои би понудиле поприфатливи услови за стартапи.
И така натаму, може да се понудат други примери: пристап до пазари, контакти од клиенти, формирање конзорциуми помеѓу домашни и странски компании за поголеми проекти за кои надлежностите се наоѓаат кај други државни институции и кои соодветно би можеле да се вклучат, сѐ со цел постигнување на што е можно поголем позитивен ефект економскиот раст.
Станување осум пати е супер. Уште подобро е кога знаеш зошто паѓаш. Ако некаде има такви податоци, оставете коментар.
Објавено на IT.mk: https://www.it.mk/za-potrebata-za-belezhene-na-prichinite-za-neuspeh/
