На блогов не сум пишувал за темата прислушување од 9 декември 2017, па морам уште на почеток да се извинам за затајувањето на моето внимание кон оваа тема.

Но, во оној период кога не се знаеше дали собранието работи или не работи, или пак можеби во зафатениот даночен период, сеедно, собранието ги изгласало промените на Законот за електронски комуникации со кои членот 175 се брише (Службен весник на РМ бр 21/2018 од 02.02.2018 г.).

Сега, има неколку поенти поради кои ова е важно.

Прво, бришењето на член 175 ја разотркива целокупната зезанција на Владата со Уставниот суд кога (во октомври 2017 г.) кога тврдеа дека без 175 не може законски да се следат комуникации.

Ако е ова точно, тогаш укинувањето на 175 во февруари и носењето на Законот за оперативно-техничка агенција и Законот за следење на комуникациите во април (објавени во Службен весник бр. 71/2018 од 12.04.2018 - кои што сѐ уште не се на сила(?)) создал вакуум-ситуација, во која целосно била ускратена можноста да има какво било законско следење на комуникациите што би било во рамките на заштита на уставниот поредок на Македонија и борбата против организираниот криминал и корупција.

Прашањето што дополнително се поставува во врска со ова е што е со кривичните предмети што се водени во овој два-три месечен период (меѓу кои имаше и некои високо-профилни апсења): дали се користени посебни истражни мерки што вклучувале следење на електронски комуникации и ако да, како со оглед на тоа дека го нема 175?

Ако пак, вакуумот постоел само во ПР одделот на Владата, тогаш останува прашањето зошто Владата го наметна тоа мислење во јавноста, и му се замеша во работа на Уставниот суд кога тој се чинеше на чекор до укинување на 175 (патем, сега постапката пред Уставен во врска со 175 е беспредметна).

Второ, прашањето што останува исто така неодговорено е што се случува со опремата во телекомуникациските оператори во овие два месеца. За потсетување член 175 е оној што наредуваше дека „Операторите се должни да ги обезбедат сите неопходни технички услови.... електронски комуникациски водови до овластениот орган....“. Без член 175 оваа опрема не е законска, водовите не се законски. Дали ги демонтираа? Дали е опремата пратена на уништување? Мојата кладба е дека - не.

Сѐ на сѐ ми се чини дека произволното однесување во врска со законите што треба да го регулираат следењето на електроонските комуникации од страна на тековната власт е вредно за потсмев. Дали е неспособност или намерно заплеткување на конците на ионака комлицираната (и прилично неуставна) ситуација, останува да нагаѓаме.

Дополнето (22.04.2018): Навистина во членот 6 од измените (видно од последната страница од PDF документот погоре) стои дека промените на ЗЕК (а со тоа и бришењето) ќе почне да се применуваат од започнувањето на примената на Законот за следење на комуникациите. Доколку постои слободен израз во пишувањето на закони би можело да се заклучи дека од владата мислеле на идниот (хипотетички) закон за следење на комуникациите (кој што во февруари 2018 не постои).

Но, начинот на кој што е напишан членот, и воопшто потребата за доследни и логични закони, значи (според мене) дека ЗЕК се применува веднаш по истекот на вообичаените (и пропишани во членот 6) осум дена, бидејќи примена на закон за следење на комуникации (веќе) има преку стариот закон за следење на комуникациите (Службен весник на РМ 121/06 и др.).

Сѐ на сѐ каша-попара.