Во ретко несувопарен текст објавен деновиве во Службен весник и достапен на интернет може да се види како судовите во Македонија, од најниските до највисоките, ја ценат слободата на говор.

Накратко станува збор за барање до Уставниот суд од адвокат од Скопје за заштита на слободите и правата гарантирани со член 16 од Уставот на Републиката, а повредени со пресуди од пониските судови.

Барањето е во врска со дело „клевета“. Не знам до која мера македонското судство функционира на принципот „преседан“, но оваа одлука личи на нешто што може да влијае во поставувањето стандарди во врска со други предмети за ова дело.

Посебно интересна е нормативната анализа, и на судот и на судијата Игор Спировски кој има издвоено мислење, во која може да се препознаат вредностите што ги имаат и застапуваат македонските судии.

Лично се согласувам со издвоеното мислење на судијата Спировски, меѓу другото и дека „слободата на изразување не е обезбедена само за пријатни и ненавредливи изјави и ставови со кои се согласуваме или кон кои сме индиферентни, туку и за изјави што се вознемирувачки или шокантни.“